در اوج اين سرمای خشن زمستان که پيروانِ بابه شهیدمان در سختی بسیار دمی برای نفس کشیدن می​یابند، قساوت​پيشگان از مردم بي​گناه ما در کویته ی پاکستان قرباني مي​گيرد و داغی جان​فرساي همچون فاجعه ی افشار بر دل های​مان نقش می​بندد.
وچه سخت است گوش​​دادن به فریاد بی​صدای مردم مظلومي که جنازه​ي جگرگوشه​هاي شان را سند اعتراض شان در برابري بي​عدالتي​ها ساخته​اند. دنياي دردناکي است. دیوهایی در لباس انسانیت به فجیع ترین شکل و زنجیرواردر هه ی اخیر جمعی بیگناه را به​​گونه​ي  مسلخگاه می کشانند و سر از تن جدا می کنند که حتی حیوان هم از اعمال منفور وپست این دسته سر شرم وحیرت فرود  آورده است!

پس کجاست صدای آزادی ملیت​ها؟ کجاست سازمان​هایی که دم از حقوق بشر می​زنند ؟ کجاست آن رسانه هایی که می توانند در اسرع وقت از پرتاب جسمی به سوی بازیکنان یک تیم فوتبال تصویرهای بیشمار تهیه کنند واعتراض هایشان گوش فلک را می کند! اما کشتار بی رحمانه ی عده ای انسان بی دفاع مسکوت می ماند.

عصر بي​رحمي وقساوت است. وجدان​ها مرده​اند و  صدایی از کسی شنیده نمی شود؟

آه ای پدر کاش می​بودی تا ندای عدالتت این جماعت خفته را بیدار می کرد. من نمي​دانم اما از يارانت شنيده ام که تو گفته بودي اگر قرار باشد بيرون از افغانستان سفر کني، اولين سفرت به کويته خواهد بود: سفري که هرگز تحقق پيدا نکرد و تو شهيد شدي و به ملکوت حق پيوستي!

ما را به نام دين مي​کشند و با نام و ياد خدا نابود مان مي​کند.  در حالي​که قتل و کشتار انسان را هرگز وجدان سالم انسانی و فطرت عمومی نمي​پذيرد. خدا خودش گفته است: "هرگاه کسي يک نفر را بکشد، تمامي انسان​ها را کشته است". در تاريخ بشر هیچ منظره​اي کریه تر از قتل و گرفتن جان انسان نیست و هیچ دین ومذهبی کشتار انسان های بیگناه را بر نمي​تابد. در دین مبین اسلام هیچ  امری مقدس تر و با حرمت تر از جان انسان نیست و این بی حرمتی های شنیع نتیجه ی حیوان​صفتاني است که در هیچ دین و مذهبی جای نداشته و قانون جنگل را می طلبد که نهایتا دامن گیر انسان های دیگر هم خواهد شد.

من به عنوان یادگار شهید حق​طلب و عدالت​خواه، «مزاري بزرگ» این فاجعه ی عظیم  را  به شدت محکوم نموده از صمیم قلب به بازماندگان درد کشیده ی این شهیدان و مردم خويش در سراسر جهان تسلیت عرض می نمایم. ما نبايد در برابر چنين فجايعي کم خم کنيم. اين بدي​ها بايد اراده​ي ما را جدي​تر و مستحکم نمايد. خداوند به ما گفته است که سرنوشت ما به​دست خودماست و اين خود ما هستيم که بايد براي نجات خويش مبارزه کنيم.

پايدار و سرفراز باشيد                 

زینب مزاری

24جدی 1391