دولت حاضر به قبول کردن تقاضا ها نشده است، تحصن ادامه دارد

     جنازه های شهدای حادثه ۱۶/۲/۲۰۱۳م، در امام بارگاه موسی ابن جعفر گذاشته شده اند. تا هم اینک مشخصا ۸۰ جنازه شناسایی شده اند، در شش تابوت اجزای توته و پارچه شده جابجا شده اند که دقیقا تا هنوز شناسایی نشده است. به علاوه آن ۲۶ تن گم اند. در بین شهدا ۱۸ تن شان از طبقه اناث است و تقریبا پانزده تن شان از اطفال خوردسال می باشد. مردم غمدیده و سوگوار در کنار جنازه های نشسته اند و از طرف دیگر خانواده های آنانی که عزیزان شان گم اند، سرگردان اند و بیقرار لجظه ای در محل حادثه می روند و لحظه ای در کنار شهدا می آیند، تا نشانی از عزیزان شان بیابند...

     اگرچه چندین بار از دیروز تا به حالا گفتگو ها در مورد ختم نمودن تحصن، در بین بزرگان زده شد است و ساعت قبل سردار سعادت علی هزاره نیز طی گفتگویی با یکی از شبکه ها اعلان کرد که فردا تحصن را خاتمه خواهد بخشید، ولی تا هم اینک تعداد بسیار زیاد از مردم از دیروز در حال تحصن در میدان بیرون از امام بارگاه موسی ابن جعفر نشسته اند و سخنرانان مختلف اعم از احزاب سیاسی، مذهبی و شخصیت های قومی نوبت به نوبت برای آنها سخنرانی می کنند. همچنان نماینده گان احزاب مختلف غیر هزاره زمانی که در آنجا می رسند در ضمن اظهار همدردی و فاتحه خوانی، برای مردم نیز سخنرانی می کنند و همدردی و حمایت شانرا از مردم و خواست های هزاره ها بیان می کنند. بر علاوه هزاره تاون در علمدار رود نیز تعداد کثیری از مردم در چوک شهیدان به حمایت از تحصن کنندگان هزاره تاون نشسته اند. هوا اینک بسیار سرد و کماکان بارانی است، ولی مردم مصمم اند تا بر آورده شدن تقاضاهای شان در صحنه باشند. بر علاوه کویته، در شهر های مختلف پاکستان و بعضی از کشورهای دیگر نیز تحصن و تظاهرات ادامه دارد. تحصن کنندگان کویته عمده ترین تقاضا های شای، سپردن کویته به دست ارتش، عملیات هدفمند توسط ارتش بر ضد تروریستان، دستگیری سران سازمانهای که مسوولیت حادثه را می گیرند و تامین امنیت دقیق و یا هم اجازه دادن، برای گرفتن اسلحه به شکل قانونی برای هزاره ها می باشد.

     بان کی مون سر منشی سازمان ملل متحد در ضمن محکوم نمودن حادثه از دولت پاکستان خواست تا بر ضد کسانی که مسوولیت حادثه را به عهده می گیرد، وارد عمل شود و در این راستا سازمان ملل حاضر است تا با کشور پاکستان کمک کند. از جمله رهبران احزاب مطرح پاکستان، عمران خان طی سخنان تندی با نامبردن مشخص از لشکر جهنگوی عمل آنها را وحشیانه و غیر انسانی شمرد. وی گفت این عمل غیر انسانی لشکر جهنگوی دشمنی با اسلام است و همچنان وی یاد آور شد که در حمایت از هزاره ها آنها نیز تظاهرات خواهند کرد. روسای احزاب مختلف با فرستادن نمایندگان و همچنان طی کنفرانسهای مطبوعاتی حمایت شانرا از هزاره ها بیان داشتند. یکی از نمایندگان ای این پی، در گفتگویش با یکی از شبکه گفت، اگر گورنر نمیتواند امنیت بیاورد، پس بهتر است تا استعفی بدهد، تا مردم سرنوشت شانرا بدانند... همچنان قاضی القضات پاکستان آقای افتخار چوهدری برای اولین بار است که کشتار هزاره های کویته را خودش شخصا نوتس (suo moto) گرفته است. آقای محقق نیز همراه با یک هیات امروز به اسلام آباد رسیده است.

     نخست وزیر کشور طی سخنانی در پارلمان گفت: "امروز همه غم زده است و کسی نیست که بخاطر ظلم و ستم بی حدی که بر برادران هزاره شده است اشک خون نریزد. دفعه قبل هم حادثه بر برادران هزاره صورت گرفته بود. دفعه قبل من خودم به کویته رفتم و هر خواست را که آنها داشتند بر آورده کردم. هزاره ها فکر می کردند، که اگر گورنر راج نافذ شود وضع شاید بهتر شود، من بدون در نظر داشت اینکه حکومت خودما در بلوچستان است، در بلوچستان گورنر راج را نافذ کردم و هر امکاناتی را که نیروهای امنیتی و انتظامی در بلوچستان ضرورت داشتند برای آنها دادم، اما متاسفانه بازهم وضع خوب نشد و حادثه دیگر به وقوع پیوست. اما چه باید کرد؟ من بحیث حکومت، اعضای پارلمان را، مردم پاکستان را و خصوصا خواهران و برادران هزاره ام را اطمینان می دهم که ما از تمام توان خویش استفاده خواهیم کرد و تا هر حدی را کا نیاز باشد پیش خواهیم رفت، تا مسوولین حادثه را به سزای اعمال شان رسانده و به جهنم واصل کنیم. من به گورنر گفته ام، که وی تحقیق کند، کسانی که به وظیفه شان به درستی رسیدگی نکرده اند و غفلت نموده اند، آنها را به من معرفی کند، ما آنها را نیز به دست قانون خواهیم سپرد تا شکنجه شوند. اگرچه حادثه بسیار بزرگ بود، ولی من می دانم هزاره ها دلیر اند و مردم حوصله مند. ما با هزاره ها در هر درد و غم شان شریک هستیم و تمام خواست های آنها را برآورده می کنیم."

     تمام موارد بالا در حالیست که به گفته سکرتری داخل بلوچستان آقای درانی، آنها حاضر نیستند، نظر با درخواست تحصن کنندگان مسوولیت امنیت شهر کویته را به عهده ارتش بسپارند. حاکمان بلوچستان می گویند که نیروهای انتظامی که وجود دارند مسوولیت شانرا به خوبی انجام می دهند، لهذا ضرورت به ارتش نیست. همچنان گورنر بلوچستان دیروز اعلان کرده بود، که وی یک طیاره خصوصی برای انتقال شهدا به کراچی اختصاص می دهد، ولی تا هم این وعده اش را تطبیق نکرده است. تا حتی امروز قرار بود وی در تحصن بیاید، ولی باز هم وی نیامد. وضعیت صحی بعضی از زخمی ها به شدت وخیم است و اگر آنها به صورت فوری به کراچی انتقال داده نشوند، ضایع خواهند شد.

سوال های بی پاسخ، در رابطه به حادثه هزاره تاون (مارکیت میوه و سبزی)

     تا هنوز در پاکستان و کشور های همسایه آن، انفجاری که در آن هزار کیلو گرام مواد منفجره استفاده شده باشد، صورت نگرفته است. یک هزار کیلوگرام در داخل یک تانکر آب (تراکتوری که تانکر آب داشت) عامل انفجار هزاره تاون به تاریخ ۱۶/۲/۲۰۱۳م شد. سوال اینجاست که این تانکر در کجا آماده شد؟ چگونه قطعات آهن و مواد منفجره در داخل تانکر آن جابجا شد؟ این تانکر چطور در این وضعیت حساس توانست داخل هزاره تاون شود؟ این تانکر در جریان عبورش چند ناحیه بازرسی ایف سی را گذراند؟ چرا به این تانکری که یک غیر هزاره آنرا رانندگی می کند، اجازه داده شد که داخل هزاره تاون شود؟ چرا عامل حادثه، یعنی لشکر جهنگوی در حالی که مسوولیت حادثه را می گیرد، دستگیر نمیشود؟ چگونه لشکر جهنگوی با رسانه ها تماس می گیرد؟ بیانیه های لشکر جهنگوی توسط کی در رسانه ها به نشر می رسد؟ کسی  که بیانیه ها را به رسانه های تحویل می دهد، چرا دستگیر نمیشود؟ رهبران لشکر جهنگوی بعد از پذیرش مسوولیت چطور آزادانه در سراسر پاکستان سفر و گردش می کنند؟ چرا بر ضد لشکر جهنگوی و دیگر تنظیم های افراط گرا و مسوول کشتار هزاره ها اقدامی صورت نمی گیرد؟ فایده نافذ شدن گورنر راح برای هزاره ها چه شد؟ بیست موتر انفجاری که لشکر جهنگوی توسط آن هزاره ها را تهدید می کند، در کجا قرار دارد؟ همچون این سوال، هزاران سوال بی پاسخ وجود دارد.

     سوال های بی پاسخ بالا پا برجاست، اما سوال جدی تر اینکه چرا نهادی های که به هر شکلی نمایندگی از ساکنان هزاره تاون، مهرآباد و شیعیان می کنند، یک پارچه در پاسخ یابی آن یخن نهاد های مسوول را نمی گیرند. در حالیکه نمیتوان بر نیروهای انتظامی و اطلاعاتی به اندازه ای یک نخود اعتماد کرد، چرا نهاد های که ادعای در راس بودن را دارند، در راستای پیش گیری از همچون حوادث اقدام هماهنگ و مناسب نمی کنند؟ چرا تا حتی دوستان خارج چه حقیقی و چه حقوقی بر نهادهای خود مردم هزاره  تاکید نمی کنند و تا حتی فشار نمی آورند، تا با در نظر داشت توانایی ها و تقسیم کار در کنار هم باشند و منافع علیای هزاره های کویته را بسنجند؟؟؟

     امروز کیست، که پاسخگوی خانواده های شهدا باشد؟ خلای مدیریت جامع به شدت محسوس است. تا هنوز نمی دانند، که چه باید بکنند؟ آیا کسی است که پاسخ دهد، جرم طفلی که در بطن مادرش بود، مادرش و طفلی خوردسالش که از دست مادرش گرفته بود، چه بود، که مادر با طفلٍ در بطنش در اثر انفجار با سوختن جسم شان جان داده اند و از طفل خوردسالش اثری باقی نمانده است؟ کیست، که جوابگوی جوانان خشمگین باشند، که با دیدن اجساد عزیزانشان خونشان جوشان می شود و فقط خواهان انتقام اند؟ کیست که با جوابگوی اجساد سوخته طفلان خوردسال باشد؟ کیست که جوابگوی مادران داغدیده که فقط شوهران و جوانان شانرا می خواهند باشد، کیست که...؟

     امروز باز تظاهرات شد، شعارهای تند داده شد، در بازار هرتال بود، پرچم بلوچستان در سوگ سر نگون بود. مردم سرگردان و پریشان این کوچه و آن کوچه را زیر پا کردند؟ روسای سازمانهای انتظامی آمدند و از صحنه و شفاخانه ها دیدن کردند. گورنر و روسای انتظامی از سازمانهای اطلاعاتی انتقاد کردند و آنها را متهم به ناکامی کردند. روسای اکثر از احزاب تسلیت گفتند، نهاد های اهل تشیع در سراسر پاکستان تظاهرات کردند. در بامیان جوانان دست به اعتصاب غذا زدند، در بعضی کشور ها تظاهرات صورت گرفت، بیانیه ها و تسلیت نامه ها رسید. فردا باز هم قرار است که در کراچی و کویته هرتال باشد. تا حتی در آزاد کشمیر نیز تظاهرات خواهند کرد. تحصن در سراسر پاکستان صورت خواهد گرفت. باز هم مردم جنازه های شهدای شانرا دفن نمی کنند. باز هم تقاضاهای دستگیری و به پنجه قانون سپردن عاملان حادثه وجود دارد. باز هم وارثان گفته اند که تا بر آورده نشدن تقاضاهای شان که همانا عملیات هدفمند بر ضد تروریستان است، جنازه ها را دفن نخواهند کرد.

     اما باز هم سوال باقیست، که بعد از این همه تلاش ها، آیا نسل کشی هزاره های کویته متوقف خواهد شد؟ آیا بر شدت حملات افزوده نخواهد شد؟ آیا این اقدام های پراکنده می تواند جلو وحشیان را در آینده بگیرد؟ آیا تا زمانی که نهاد های در راس بخاطر جلوگیری از نسل کشی مردم شان با هم صادقانه ننشسته و در کنار هم با پذیرش یکدیگر دست به دست هم نداده و با تقسیم کار نظر به صلاحیت های شان، عوامل را به صورت اساسی ریشه یابی ننموده و یک پلان جامع و همه جانبه را جهت بیرون رفت از این بحران نسنجند، این نسل کشی اختتام خواهد یافت؟ 

بعد از حادثه مارکیت میوه و سبزی فروشی هزاره تاون، مردم همه سرگردان اند

     در نتیجه حادثه دیروز ۱۶/۲/۲۰۳۱م، چهار مارکیت به صورت کلی ازبین رفته اند و دوکانهای نزدیک آن به شمول خانه ها شدید تخریب شده اند. یک مکتب تکنیکل ایجوکیشنل انستتیوت که به تازه گی در آنجا شروع به فعالیت کرده بود، اصلا از آن نشانی نیست. سه مکتب دیگر که در نزدیک حادثه واقع اند، عده ای کثیری از شاگردان شان متاثر شده اند. تا هنوز هم مردم از پشت بامها و خانه های اطراف توته های اجساد را جمع آوری می کنند... در حادثه دیروز یک قالین فروشی بزرگ حریق شد و در ضمن یک موتر تاکسی که در نزدیکی حادثه اسیر حادثه شد، بعد از انفجار تانک تیل آن، آتش اش دوکانهای اطراف آنرا که از بوت و رخت بودند سوزاند...

     عده ای از افراد گم اند. خانواده های شان هیچ اطلاعی از آنها ندارند، ولی به احتمال زیاد کسانی که در نزدیک حادثه بوده اند، با تاسف اسیر انفجار بزرگ شده اند. تعداد شهدا اینک از صد نفر نیز گذشته است و در حدود ۱۱۰ تن شده است. مردم همه سرگردان اند و نمیدانند چه بکنند، باید اعتراف و انتقاد کرد، که برای هدایت دقیق مردم کسی نیست. مدیریتی که در حالت اضطرار به داد مردم برسد وجود ندارد.

     امروز جلسه چهلم شهدای علمدار روز نیز بود، در جلسه شهدای علمدار رود عده ای کثیری از مردم شرکت کرده بودند. در ضمن بزرگان سیاسی، عده ای کثیری از علمای اهل تشییع از سراسر پاکستان در صحنه رسیده بودند. از جمله آقای علامه ساجد علی نقوی و علامه شهیدی نیز بودند. آقای ساجد علی نقوی در سخرانی اش یاد آور شد، که شیعیان سراسر پاکستان در کنار شیعیان کویته است و منتظر فرمان کویته یکجهتی کونسل می باشد، تا تظاهرات سرتاسری اش را در سراسر پاکستان با شدت شروع کند. همچنان علامه شهیدی جنرل سکرتری مجلس وحدت المسلمین طی سخنانی گفت که باید به صورت فوری کویته به دست ارتش سپرده شود و ارتش بر ضد لانه های تروریستان عملیات نموده و گردن آنها را بزند. آقای شهیدی علاوه کرد، که اگر دفعه قبل بر ضد وزرای فاسد مثل علی مدد جتگ و عاصم کردکیلو از طرف حکومت بازخواست صورت می گرفت، حادثه هزاره تاون به وقوع نمی پیوست. همچنان ایشان گفتند، که اگر دولت امنیت مردم را گرفته نمیتواند، باید مطابق به قانون اجازه بدهد تا مردم اسلحه قانونی بگیرند و خودشان از خود دفاع کنند..

     ایچ دی پی نیز پریس کانفرانسی داشت، که طی آن برای دولت ۴۸ ساعت وقت داد، تا عاملان حادثه هزاره تاون را دستگیر کند، در غیر آنصورت از این روز به بعد ایچ دی پی هر روز در مقابل ساختمان هایکورت تظاهرات خواهند کرد. و از طرف دیگر گفت که هزاره ها در سراسر جهان در مقابل نمایندگی های سازمان ملل دست به تظاهرات خواهند زد. همچنان درخواست کرد، تا زخمی ها مجموعا به کراچی و یا هم خارج از کشور برای معالجه بهتر به صورت فوری انتقال داده شود.

    امروز کویته و کراچی در سوگ است و نیز در نقاط مهم پاکستان اعضای نهاد های اهل تشیع دست به تظاهرات زده اند. از طرف دیگر دو دانه بیلدوزر در قبرستان برده شده بود، تا قبر دسته جمعی را برای شهدا حفر کند. دیدن قبر دسته جمعی که توسط دو بلدوزر کنده می شود و بیشتر از صد تن را در خود جا می دهد، مو را بر بدن هر بیننده راست می کند. زمان دقیق تدفین شهدا هنوز مشخص نیست.

     صدر شعیه کنفرانس سید داود آغا هم اینک درحال پریس کنفرانس است، وی در ضمن تشریح وضعیت، یاد آوری می کند که پاکستان سرزمین شخصی کسی نیست، اگر بعد از حادثه علمدار رود بر ضد تروریستان علمیات می شد، حادثه هزاره تاون صورت نمی گرفت. وی علاوه کرد که ما می خواهیم سالمیت پاکستان باقی بماند، ولی مردم ما را می خواهند از صحنه حذف کنند. نیروهای اطلاعاتی باید وظیفه شانرا به درستی انجام دهند و....

تعداد شهدای حادثه مارکیت میوه و سبزی فروشی هزاره تاون در حدود صد تن شده است

     طبق آخرین اطلاعاتی که بعد از بازدید از صحنه حادثه دقایق قبل بدست آوردم، درحادثه انفجار امروز شنبه ۱۶/۲/۲۰۱۳م، در مارکیت میوه و سبزی فروشی که حوالی ساعت پنج و نیم شب صورت گرفت، در حدود هزار کیلوگرام مواد منفجره استفاده شده است. قابل یادآوریست که به احتمال  زیاد مواد منفجره توسط تانک آب به ساحه مارکیت توسط یک انتحاری آورده شده و سپس انفجار داده شده بود. از تانک آب منفجر شده فقط پارچه های ماشین اش باقی مانده بود و دیگر چیزی وجود نداشت. شاید در تاریخ پاکستان انفجاری که در آن یک هزاره کیلوگرام مواد منفجره استفاده شده باشد، تا به امروز صورت نگرفته باشد.

     انفجار در ساعتی به وقوع پیوست که عابران، خصوصا دانش آموزان و کسانی که برای خریداری در مارکیت آمده بودند به تعداد خیلی زیاد در آنجا وجود داشتند. در نتیجه انفجار به اندازی دو متر عمیق و شش متر عریض چقوری به وجود آمده است. در نتیجه انفجار عده ای کثیری اعم از مردان، زنان و به تعداد خیلی زیاد اطفال جانهای شانرا از دست دادند... شبکه های تلویزیونی نظر به آماری که از شفاخانه ها حاصل می کنند، تعداد شهدا را ۷۵ تن ذکر می کنند، ولی به آنها چون اجازه داده نشده که در صحنه بیایند، آنها از آنعده کسانی که از آنها اثری باقی نمانده است و کسانی که تا هنوز در زیر آواری از خاک باقی اند خبر ندارند. مردم هنوز جنازه ها را از زیر سقف های کانکریتی که فروریخته اند می کشند. به احتمال زیاد تعداد شهدا مجموعا در حدود صد تن است و تعداد زخمی ها در حدود دو صد تن می باشد.

    گورنر بلوچستان آقای ذوالفقار علی مگسی با حضور در شفاخانه سی ایم ایچ، طی گفتگویی با رسانه ها در ضمن اظهار تاسف و هدردی با قربانیان حادثه، حادثه را ناکامی نیروهای اطلاعاتی ذکر نموده و از نیروهای اطلاعاتی شدیدا انتقاد کرد. وی گفت، در حالیکه سازمانهای اطلاعاتی از هر گونه ابزار برخوردار اند، چرا جلو این گونه حوادث را نمی گیرند. گورنر یاد آور شد که برای پولیس آزادی کامل داده شده است که به صورت فوری دست به دستگیری تروریستان سفاک بزنند. همچنان وی گفتند که به هر آنکسی که اطلاعات دقیق در مورد مسوولان حادثه بدهند، یک کرور کلدار انعام می دهد. گورنر بلوچستان، جهت معالجه بهتر زخمی ها امر کرد که توسط یک طیاره به صورت خصوصی فورا زخمی ها به کراچی انتقال داده شوند.

     حزب دموکراتیک هزاره و اکثر از احزاب دیگر فردا را در کویته هرتال عمومی اعلان کرده است. همچنان قرار است فردا به صورت رسمی به سوگ حادثه امشب بلوچستان رخصتی و بیرق اش نیم افراشته باشد. تقریبا تمام سران احزاب پاکستان حادثه را به شدت محکوم کرده اند. از طرف دیگر نهاد های اهل تشیع در شهر های مختلف دست به تظاهرات و تحصن زده اند و بعضی شاهراه ها را مسدود کرده اند.

     مسوولیت حادثه اسفناک امروز را سخنگوی لشکر جهنگوی با تلفون نمودن به بی بی سی و دیگر نهاد های رسانه ای مثل تمام حوادث قبلی به عهده گرفته است. سخنگوی لشکر جهنگوی ابوبکر صدیق گفته است که این دومین حمله ما بر شیعیان در سال ۲۰۱۳م، می باشد. در ضمن تهدید کرده است،که اگر گورنر راج نافذ شود و یا هم ارتش بیاید ما دست از عملیات خود نمی کشیم و حالا بیست موتر دیگر که پر از مواد منفجره است و انتحاری داخل آن نشسته اند، آماده امر اند که بر هزاره تاون و یا علمدار رود حمله کنند. امشب در زمانی که هزاره ها در حال جمع نمودن جنازه های عزیزان شان بودند و هزاره تاون خون می بارید، مردم شاهد شادیانه زدن های تروریستان نیز بودند که به شکل مرمی های روش انداز از اطراف، مرمی هایشان بر آسمان هزاره تاون قرار می گرفتند.

     جنازه ها هم اینک در شفاخانه عمومی شهر است. فردا قرار بود که مراسم چهلم شهدای دو حادثه پی در پی علمدار رود نیز برگزار گردد، ولی حادثه امروز تمام محاسبات را بهم زده است. قرار است فردا مردم تصمیم شان را در مورد جنازه ها و لایحه های عمل بعدی شان بگیرند.

در این تصویر جایی را که می بیند، قبلاً مارکیت بود، اما حالا با خاک برابر شده است.

انفجار شدید، عامل شهادت و زخمی شدن صد ها تن در کرانی رود شد

     ساعتی قبل امروز شنبه ۱۶/۲/۲۰۱۳م، انفجار شدیدی در کرانی رود مارکیت میوه و سبزی فروشی صورت گرفت. انفجار به اندازه ای شدید بود که صدای آن در سراسر کویته شنیده شد. در اثر این انفجار دوکانهای اطراف حادثه به کلی ازبین رفته اند و لیری های و موتر های که از آنجا عبور می کردند، اکثر شان سوخته اند. دروازه ها و کلکین های خانه ها تا ساحه های علی آباد اکثراً تخریب شده و شیشه ها ازبین رفته اند.

     در اثر انفجار که تا هنوز مسوولین نتوانتسه اند بفهمند اند که توسط چه صورت گرفته است و فقط احتمال ها وجود دارد، که مواد انفجار کننده توسط لیری، رکشته، موتر، موترسایکل و یا هم تراکتور در ساحه آورده شده و انفجار داده شده است، تعدادی کثیری شهید شده اند. تعداد شهدا را تا هم اینک قرار اطلاعات اولیه نظر به گزارش تلویزیون دنیا ۶۰ تن و تعداد زخمی ها بیشتر از ۱۵۰ تن است. احتمال خیلی زیاد وجود دارد که تعداد شهدا بیشتر از این گردد. در بین شهدا مرد، زن و اطفال وجود دارند.

     امروز دقیقا ۳۲ روز است، که از نافذ شدن گورنر راج گذشته است. در حالیکه در جریان گورنر راج در بین بازار شهر اندکی امنیت تامین شده بود، ولی این انفجار باز هم ثابت ساخت که امنیت کلی برای هزاره ها اصلا وجود ندارد.

     بعد از انفجار برق ساحه قطع شده است و اینک نیز در تاریکی مطلق جوانان در تلاش اند تا جنازه های احتمالی را از زیر آوارهای خاک بیرون آورند. جوانان هزاره تاون به هیچ کسی اجازه نداده اند که در ساحه بیایند، اعم از پولیس، ایف سی، رسانه و غیره،  بخاطری که از احتمال انفجار بعدی می ترسند و اعتماد شانرا بر دیگران از دست داده اند.

     وضع نامناسب است، جوانان سرک های کرانی و بای پاس را مسدود کرده اند و کماکان شلیک های هوایی نیز به گوش می رسد. در شفاخانه ها حالت اضطرار اعلان شده است. بینندگان محترم کویته شما خودتان شدت انفجار، تخریت و خسارات را با دین عکس ها حدس بزنید، ما که قلم و زبان مان از تشریح دقیق عاجز است.

انتقاد تند عبدالخالق هزاره از احزاب مطرح پاکستان در "کنفرانس عمومی احزاب پاکستان"

     در حالیکه قبل از این، هزاره های کویته را نهادهای مطرح پاکستان اصلا ذره ای به حساب نمی آوردند، تا حتی حزب پشتونخوا تحت رهبریت محمود خان اچگزی هویت هزاره ها را همیشه منکر میشود و هزاره ها را به نام جز افغان ملت (یکی از اقوام افغان) به شمار می آورد، ولی در کنفرانس سران احزاب پاکستان از حزب هزاره دموکراتیک پارتی، یگانه حزب سیاسی هزاره های کویته دعوت به عمل آمده بود، تا در تامین امنیت و زدودن تروریسم از پاکستان شریک شده و سهم ادا کند.

    کنفرانس احزاب پاکستان به تاریخ 14/2/2013میلادی، در اسلام آباد به درخواست حزب حاکم در ایالت "خیبرپختونخوا" بنام عوامی نیشل پارتی در اسلام آباد برگزار شد. در این کنفرانس تقریبا بیست و شش حزب مطرح پاکستان اعم از احزاب حاکم و اپوزیسیون شرکت کرده بودند. در جریان کنفراس سران احزاب مختلف هر کدام به نوبت خود در مورد اجندای کنفرانس صحبت کردند. در مجموع همه سخنرانان تاکید بر گفتگو کردن فوری با طالبان می کردند، تا تروریسم برچیده شود و مردم پاکستان امنیت را ببینند.

     وقتی که نوبت به آقای عبدالخالق هزاره رسید، ایشان در ضمن تقدیر از زحمات حزب عوامی نشل پارتی در رابطه به راه اندازی کنفرانس، در اول به تایید سخنان دیگر سخنرانان گفتند که بلی باید گفتگو در مورد همه نوع  مشکلات جوامع در صدر باشد. آقای عبدالخاق هزاره سپس سخنانش را در حالیکه سکوت در کنفرانس حکم فرما شده بود و همگان به سخنانش به دقت گوش می دادند، اینطور ادامه داد: "کنفرانس امروز در رابطه به تروریسم است، اما آن تروریسم که بیشتر دامنگیر خیبر پختونخوا و مناطق قبایل آزاد است. بلی، اینک که طالبان نیز خواهش مذاکره را کرده اند، باید از این فرصت استفاده شود و مذاکره صورت بگیرد. اما در کنفرانس امروز من می خواهم یک نکته دیگر را نیز مورد توجه تان قرار بدهم، آن نکته افراط گرایی است که در کویته با شدت بیش از حد جریان دارد. متاسفانه افراط گرایی در کویته با جریان تروریسم در مناطق دیگر تفاوت دارد. در کویته بنام افراط گرایی  فقط هزاره ها هدف قرار می گیرد. عده ای تحت پوشش افراط گرایی و جنگ فرقه گرایانه هزاره ها را به شدت و به شکل بی رحمانه نسل کشی می کنند. تا به امروز بیشتر از هزار تن به شهادت رسیده اند و با نفوس اندکی که هزاره ها در کویته دارند و از آنها بیشتر از هزار تن شهید شدن در مدت تقریبا ده سال، خودش قیامت تمام عیار است. هزار های کویته جهت جلوگیری از کشتار شان هرگونه تلاش را کردند، ما تظاهرات کردیم، تحصن کردیم، زنان و دختران هزاره پارلمان ایالتی را چوری بستند، با تمام مسوولین از وزیر اعلی گرفته تا رییس جمهور را محکم گرفتیم ولی متاسفانه بجای جلوگیری از کشتار مردم ما، به شدت کشتار اضافه شد، تا اینکه در نهایت ما ناخواسته مجبور شدیم که درخواست تظاهرات بین المللی را بکنیم و در بیشتر از چهل کشور جهان در حمایت از هزاره ها تظاهرات صورت گرفت، گزارش دیده بان حقوق بشر که حاوی انتقاد شدید از کشتار هزاره ها بود نشر شد و برای سومین بار در پارلمان انگلیس در رابطه به کشتار هزاره ها گفتگوهایی اختصاصی صورت گرفت... می خواهم یاد آوری کنم که در انگلستان و پارلمان آن اینک جریان دوستان هزاره (هزاره فریندز) شکل گرفته است، ولی سوال من اینجاست که چرا حد اقل یک جریان در پاکستان به وجود نیامد که از مردم ما دفاع کند. در انگلستان جریان دوستان هزاره ها به وجود می آید تا از مردم ما دادخواهی کند، ولی چرا در کشور خود ما کسی از مردم ما دادخواهی نمی کند. متاسفانه در پاکستان تا به امروز هیچ شخص و یا نهادی به صورت جدی از مردم ما دفاع نکرد. هزاره های کویته تا به امروز شخصیت های عالی و قابل افتخار به این کشور در عرصه های مختلف تقدیم کرده است. مردم ما در تحریک آزادی پاکستان سهیم بودند، در عرصه نظامی رییس ارتش و رییس نیرو هوایی، در عرصه ورزش و در هر عرصه مردم ما خیر اش به پاکستان رسیده است، ولی امروز جای انتقاد و گلایه جدی است، که چرا مردم ما مورد بی مهری واقع می شود. مردم ما را می خواهند مجبور کنند که دست به اسلحه ببرد و خشونت کنند. مردم ما هرگز دست به اسلحه نخواهند برد و تا امروز کسی نمیتواند یک مورد را ذکر کند که مردم ما دست به خشونت زده باشد. هزاره ها مردمی اند که افتخارات شان در عرصه های تعلیمی و فرهنگی است. من یکبار دیگر می خواهم اعلان کنم، که مردم ما ایمان به عدم خشونت، دوستی، امنیت و برادری دارد." آقای عبدالخالق هزاره در قسمت های اخیر سخنانش که تقریبا نیم ساعت طول کشید، در ضمن تاکید بر گفتگو با طالبان، همچنان یاد آوری کردند، که من بخاطر حل مشکلات کویته یک خواهش جدی از تمام احزاب  و خصوصا آن جریانهای که مشکلات فرقه گرایانه را شکل داده و دامن زده اند دارم و آن اینکه؛ همانطوری که در سال 1991م، مشکلات تصادم فرقه گرایانه در پنجاب حل شد، لطفا آنانی که این مشکل را خلق کرده اند در رابطه به کویته نیز یک جلسه جدی برگزار نمایند و مشکلات کویته را نیز حل کنند و نگذارند هزاره های بی گناه بدون کدام دلیل نسل کشی شوند.

     قابل یادآوریست که در آخر کنفرانس، یک اعلامیه ای دسته جمعی از طرف تمام احزاب صادر شد، که در آن تروریسم داخلی و دهشت گردی بزرگترین مشکلات پاکستان شمرده شده و در ضمن بر همکاری جدی احزاب برای حل مشکلات تروریسم و برآورده شدن امنیت تاکید شد. همچنان تمام احزاب بر حکومت پاکستان تاکید کردند که هرچه زودتر گفتگو را با طالبان شروع کند و زمینه صلح و امنیت دایمی را در پاکستان مساعد کند.

کامران میرهزار را بیشتر بشناسیم

نوشته: علی تلاش

        این نوشته در ضمن که مختصر شامل بیوگرافی کامران میرهزار می شود، سپاس و قدردانی از زحمات او نیز میباشد.

        کامران میرهزار چهره شناخته شده میان روزنامه نگاران، نویسندگان، شاعران و فعالان حقوق بشر میباشد. او متولد سال 1976 و از مردم هزاره است که از سالهای قبل در کشور ناروی پناهنده شده و در شهر ( Oslo) ناروی زندگی می کند. او بنیانگذار و سردبیر سایت وزین و انتقادی کابل پرس است. او در زمینه روزنامه نگاری و ادبی به حیث یک نویسنده پرکار فعالیت گسترده دارد، علاوتاً او یک شخص نهایت با احساس و قوم دوست است، هر وقتی ظلم و ناروایی را در قبال مردم خود می بیند به دفاع از آنان می پردازد. با این فعالیت گسترده و احساساتی که نسبت به مردم خویش دارد، در قلوب مردم جای گرفته است. وجود و توانایی های او ثروت عظیمی برای مردم ما به حساب می آیند. کامران میرهزار به دلیل نوشته ها و گزارش های انتقادی اش جوایز متعددی را به شمول جایزه هلمن همت در سال 2008 از طرف دیده بان حقوق بشر و جایزه آزادی را در سال 2007 از طرف مجتمع جامعه مدنی افغانستان بدست آورده است.                                                                               

        کامران میر هزار که بیش از ده سال تجربه روزنامه نگاری دارد. فعالیت و خدماتی زیادی در این زمینه نموده است. او سایت کابل پرس را در سال 2004 راه اندازی کرد که یک سایت بسیار فعال در فضای مجازیست. چهره پناهنده سایت دیگریست که از سوی او در سال 2011 آغاز به فعالیت کرد. و فعالیت با  " رادیو سلام وطندار که متعلق به سازمان مطبوعاتی اینتر نیوز" و " را دیو کلید " را در کارنامه خود دارد. و هفته نامه "چای داغ" در سال 2005 هم از سوی او منتشر می شد. به عنوان روز نامه نگار همکاری او با روز نامه گاردین می باشد.

        کامران میرهزار که یک شخص پر کار است در ضمینه کار های ادبی تپ و تلاشهای فروان نموده است. دو مجموعه شعر که بنام های کتاب "مهر" و " لحن تند اسبی در اضلای پروانه شدن " میباشند از آثار های اوست که به چاپ رسیده اند. و یک کتاب نقد ادبی که بنام "خواندن و نوشتن" است هم توسط او به نشر رسیده است. و کتاب "سانسور در افغانستان" که توسط انتشارات آی پی پلنز به نشر رسیده هم از نوشته های کامران میرهزار میباشد. او در برنامه های زیادی بین الملی شرکت داشته است، ازجمله اشتراک وی در برنامه های مانند فستیوال بین الملی شعر روتردام در کشور هلند و فستیوال بین المللی شعر در مدجین در کشور کلمبیا میباشد.

        در آخرین حمله تروریستی که به تاریخ 10 جنوری سال جاری بالای مردم هزاره در علمدار رود طرح ریزی شده بود بیش از یکصد تن کشته و تعداد زیادی زخمی شدند. که مردم در یک تصمیم تاریخی به سرپرستی کویته یکجهتی کونسل، حزب هزاره دموکراتیک، نهاد های اهل تشیع و نهاد های دیگر فعال جامعه هزاره در شهر کویته به تظاهرات مسالمت آمیز و اعتصاب غذا دست زدند تا مطالبات شان برآورده نشد دست از تحصن و اعتصاب بر نداشتند. استقامت و تظاهرات مسالمت آمیز و منظم تاریخی هزاره ها باعث دگرگونی حکومت ناشایسته وقت شد و حکومت بدست والی ایالت بلوچستان سپرده شد و اوضاع امنیتی از آنروز به بعد نسبتاً رو به بهبود بوده است. من که یکی از خوانندگان کابل پرس هستم همیشه کامران میرهزار را در کابل پرس و از طریق فیس بوک دنبال می کنم و شاهد فعالیت اش می باشم. از تاریخ 10 جنوری به این طرف شاهد زحمات و فعالیت شبانه روزی شان هستم که با حوصله مندی تمام در صدد رساندن صدای مظلومیت مردم خویش به جهانیان بوده است. او با ابتکار دانشمندانه وتاریخی خود اخیراً مصدر خدمت شایانی برای مردم خویش  گردید. او با جلب حمایت 273 شاعران از 88 کشور جهان نامه ای سرگشاده ای به سرمنشی سازمان ملل و ریس جمهوری ایالات متحده آمریکا برای توقف نسل کشی هزاره ها در پاکستان و افغانستان نوشت. او با همفکرانش از بان کی مون و بارک اوباما خواستار اقداماتی شدند که باید امنیت و سلامت مردم هزاره تضمین شود. او در حقیقت با این کارش یکبار دیگر بنای ظالمان و مستکبران را لرزاند. این اقدام مدبرانه کامران میرهزار از دو جهت مورد ستایش است. اولاً در یک وقت بسیار کم و با جلب حمایت شاعران و جمع آوری امضا های آنان از سراسر جهان کاری دشواریست که فقط او با تلاش های خستگی ناپذیرش این کار را ممکن ساخت و در یک هماهنگی بی نظیر خواهان توقف نسل کشی هزاره ها شدند. دوماً این نوع اعتراضات و حرکات مدنی فقط منحصر به اقوام پیشرفته است. کامران با هم قطارانش از یکطرف صدای مظلومیت مردم خود را به جهانیان رساند و از طرف دیگر زمینه ارتباط معنوی مردم خود را با جهانیان هموار ساخت که این زحمات و فداکاری هایش از هر جهتی قابل قدر و ستایش است.

منابع:

• http://www.kabulpress.org/my/
• http://www.kamranmirhazar.com/%D8%B3%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA/

مصاحبه ای با داکتر سلیم جاوید در رابطه به گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر

سازمان دیده بان حقوق بشر، در بیست و سومین گزارش سالیانه، سال 2013م،اش به وضعیت هزاره های کویته نیز به صورت جدی پرداخته است. این گزارش در ضمن آنکه انعکاس مظلومیت هزاره های کویته است، یکی از سندهای معتبری می باشد که زمینه فشار آوردن بر عاملان نسل کشی هزاره ها در کویته را مساعد می سازد. در رابطه به این گزارش و اهمیت آن مصاحبه ای را با داکتر سلیم جاوید یکی از فعالان حقوق بشر و نویسنده مطالب انگلیسی در پر تیراژ ترین روزنامه های پاکستان همچون دان نیوز، فرایدی تایمز و دیلی تایمز انجام داده ام، که اینک خدمت تان تقدیم است.

داکتر صاحب سلیم جاوید در ضمن تشکر از شما که وقت خویش را در اختیار بینندگان کویته بلاگفا قرار دادید، قبل از همه لطفا معلومات مختصری در مورد سازمان دیده بان حقوق بشر و ساحه فعالیت هایش ارایه کنید؟

با عرض سلام و درود خدمت شما و خوانندگان محترم کویته بلاگفا. اولین بار در سال 1978م، سازمانی  بنام "دیده بان هیلسینکی" ایجاد شد. این سازمان غیر انتفاعی  بعد از قرار داد هیلسینکی در هالند؛ که هدفش بهتر سازی ارتباط غرب با بلوک کمونیستی بود؛ بوجود آمد که هدف اش در ضمن مورد بالا بهبود و ارتقای وضعیت حقوق بشر در بلوک اتحاد جماهیر شوروی نیز بود. این سازمان بیشتر از میتودولوژی "افشاء گری" در مورد  تخطی ها حقوق بشر استفاده میکرد.

در ادامه اش سازمان "دیدبان آمریکا"  در سال 1981م، بوجود آمد. این زمانی بود که جنگهای داخلی خانمان سوز در  آمریکای مرکزی جریان داشت و به تعقیبش"دیدبان آسیا" درسال  1985م ؛ "دیدبان آفریقا" درسال  1988م؛ و"دیدبان خاور میانه" بوجود آمدند که بالآخره  در سال1989م، همه با هم تلفیق شدند و "سازمان دیدهبان حقوق بشر" تشکیل شد.  

دیده بان حقوق بشر دفتر مرکزی اش در نیویارک می باشد و  مجموعا 280 کارمند در سر تا سر جهان دارد و هر ساله بیشتر از 100 گزارش از وضعیت حقوق بشر، خصوصا اقلیت ها قومی- مذهبی، گروه های آسیب پذیر، اطفال، زنان  و غیره  در تقریبا 90 کشور جهان به نشر میرساند.

این سازمان از طریق لابیگری، ارایه اسناد و شواهد کوشش می کند تا در شکل گیری پالیسیها به نفع دموکراسی، آزادی بیان، محافظت از حقوق اقلیتها  و زنان تاثیر گذار باشد.

داکتر صاحب سازمان دیده بان حقوق بشر برای چندمین بار است، که در گزارش اش از کشتار هزاره های یاد آوری می شود. در گزارشهای قبلی اش این سازمان چه نکاتی را برجسته ساخته بود.

در گزارشهای قبلی این سازمان اکثرا تعداد حملات بالای مردم هزاره ، آمار  کشته شده گان و پیامد هایش ذکر می شد و یا هم از عاملین این جنایتها مثلا  گروهک تروریستی لشکر جهنگوی نام برده میشد.

دیدبان حقوق بشر هم بصورت رسمی در راپور های سالانه اش و هم بصورت غیر رسمی از دولت پاکستان می خواست که از این کشتار ها جلوگیری نماید.  مثلا در سال گذشته در نامه ای سر گشاده به کاترین اشتون؛ نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی؛ این سازمان یاد آور شد که دولت پاکستان نتواسته است که  عاملین کشتار هزاره ها را به پنجه قانون بسپارد.

علی دایان حسن، دایریکتر دیدبان حقوق بشر در بخش آسیا و پاکستان بصورت مدام در بیانیه ها و مصاحبه هایش از کشتار هزاره ها بعنوان یک فاجعه انسانی یاد آوری کرده و خواستار توقف کامل این کشتار ها شده است. وی در کانفرانس گوتنبرگ وعده کرد که تا توقف کامل این کشتار در هر سطح از این مظالم یاد خواهد کرد و برای جلوگیری تبعیض علیه این اقلیت قومی- مذهبی فعالیت خواهد کرد.  

در گزارش جدید دیده بان حقوق بشر، چه نکاتی در مورد هزاره های کویته برجسته شده است.

در گزارش جدید سازمان دیده بان حقوق بشر، چند نکته مهم زیر وجود دارد:

اول، در این گزارش حکومت (حکومت منتخب مردمی) و نهادهای امنیتی (ارتش و ادارات استخباراتی) پاکستان جداگانه مخاطب قرار داده شده است. به این معنی که این دو نهاد دولتی در حقیقت تابع همدیگر نیستند.

دوم، از "ناکامی"  و "عدم تمایل" حکومت پاکستان در جلوگیری این نوع کشتار ها بصورت صریح و مستقیم  یاد شده است.

سوم،  نهادهای امنیتی و استخباراتی پاکستان متهم به پشتیبانی از گروه های افراطی- تروریستی مثل لشکر جهنگوی شده است.

چهارم، خواستار تحقیقات در مورد روابط و همکاری نهاد های امنیتی پاکستان با گروه های افراطی  شده و از دولت خواسته است مجرمین را به پنجه قانون بسپارد.

پنجم،  دیدبان حقوق بیشر تلویحن دولت پاکستان را تهدید کرده که یا از هزاره ها و دیگر گروه های آسیب پذیر محافظت کند و یا خطر متهم شدن به کشتار شهروندانش را متقبل شود و  همچنان درخواست کرده است که پرسنل امنیتی در مناطق شیعه نشین و هزاره نشین بیشتر شود.

داکتر صاحب، دیده بان حقوق بشر در رابطه به علت کشتار هزاره های کویته به چه نکته نظری رسیده است.

دیدبان حقوق بشر ظاهرا به این باور رسیده است که نهاد های امنیتی پاکستان اعم از ارتش؛ ملیشه و ادارات جاسوسی نه تنها از این مردم محافظت نمی کنند بلکه در خفا از عاملین این نوع کشتار ها پشتیبانی می کنند. و در ضمن اینکه دولت مردمی به ریاست آصف علی زرداری توان این را ندارد که همدستی دیرینه ای استبلیشمنت (ارتش و ادارات استخبارات) با طالبان و تروریستان مذهبی مانند لشکر جهنگوی را بر هم زند.

سخنگوی ارتش پاکستان گزارش دیده بان حقوق بشر را به شدت رد کرد.

بلی. سخنگوی ارتش پاکستان، گزارش سالانه دیدبان حقوق بشر را "دروغ محض" و  "کار دشمنان و توطیه علیه پاکستان" خواند.  وی دیدبان حقوق بشر را یک سازمان "فاقد اعتبار"  نامید و ادعا کرد که این سازمان میخواهد آتش جدل های فرقه ای را در پاکستان شعله ور تر سازد.  این؛ اما اولین بار نیست که ارتش پاکستان گزارش های سازمانهای معتبر بین المللی را رد کرده باشد. سخنگوی ارتش قبلا گزارش سازمان "عفو بین الملل" در مورد تخطیهای حقوق بشر در مناطق قبایلی پاکستان را نیز "دروغ محض" و "توطیه دشمن" خوانده بود. و از آن پیشتر گزارش های حضور اسامه بن لادن، رهبر گروه تروریستی القاعده در خاک پاکستان را هم "دروغ محض" خوانده بود.

رسانه های وابسته به ارتش پروپگنده و شخصیت کشی وسیعی را علیه علی دایان حسن براه انداخته است.  قبلا روزنامه "دی نیوز" حتا شماره های تلفون علی دایان را نشر کرده بود تا اینکه وی را از طریق گروهای تروریستی مورد تهدید قرار دهد. چندین مقالات و مباحثات تلویزیونی بر علیه علی دایان به نشر رسیده و حتا وی را متهم به "خیانت" به پاکستان کرده اند، که در قانون این کشور جزای خیانت به کشور اعدام است.

مدیر اجرایی دیدبان حقوق بشر آقای کنت روت، در عکس العمل تندی به بیانیه ارتش پاکستان گفت که ارتش پاکستان بجای حفاظت از حقوق اقلیتها و پایان دادن به همدستی با شبه نظامیان، بر دیده بان حقوق بشر حمله کرده است. 

نکته ای که در رابطه باید به یاد داشت، اینست که اگرچه سخنگوی ارتش پاکستان، گزارش دیده بان حقوق بشر را به تندی رد کرده است، ولی این گزارش بعد از نشرش در سرتاسر جهان مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. اگرچه قبلا با موجودیت اسامه در پاکستان اعتبار بین المللی پاکستان صدمه خورده بود، ولی گزارش دیده بان حقوق بشر، بدون شک اعتبار پاکستان را صدمه شدیدتر خواهد زد.

کشتار هزاره ها از ده سال سال بدینسو با شدت بیشتر جریان دارد، قبل از این، سازمان دیده بان حقوق بشر چرا در گزارش هایش از وضعیت هزاره های کویته یاد آوری نمی کرد.

دقیقا. این مساله دو علت عمده دارد:

اول اینکه قبل از سال 2009م، کشتار مردم هزاره خیلی چشم گیر نبود. دوم اینکه؛ کشتار های که صورت می گرفت بیشتر زیر عنوان درگیری های فرقه ای کمرنگ میشد و بازتاب رسانه ای نداشت. چناچه میدانید که پاکستان تاریخ طولانی جنگ های فرقه ای-مذهبی دارد؛  لذا سازمانهای حقوق بشر اکثرا  به این مساله توجه نمیکردند و عموما به این باور بودند که این کشتار ها مانند دیگر مناطق پاکستان دو طرفه می باشد، ولی خوشبختانه، ما موفق شدیم که این دیدگاه را غلط ثابت کنیم.

گزارش دیده بان حقوق بشر در راستای توقف نسل کشی هزاره های کویته چه تاثیری می تواند داشته باشد.

این نوع گزارش ها نه تنها  بازتاب وسیع  رسانه در سرتاسر جهان دارد، بلکه نشاندهنده ای این هم می باشد که دیدبان حقوق بشر این مساله را جدا پیگیری می کند و بعنوان یک نهاد معتبر میتواند فشار هایی را بالای کشور های کمک کننده به پاکستان وارد نماید تا جلوگیری از این نوع جنایت ها را منحیث پیش شرط کمک های شان به دولت پاکستان قرار دهد.

فعالیت های دیدبان حقوق بشر در گذشته تغییرات مهمی را سبب شده است.  بطور مثال فعالیت گسترده ی این سازمان  سبب به محاکمه کشاندن جنرال پینوشه رهبر دیکتاتور شیلی و ایجاد دادگاه کیفری بین المللی شده است.

هزاره ها از این گزارش در مورد شان بحیث یک سند موثق برای احقاق حقوق ملی شان در آینده چه استفاده ای کرده می توانند؟

 هزاره ها میتوانند در فعالیتهای شان و در محافل بین المللی از این سند برای اثبات استبدادی که بر آنها صورت می گیرند استفاده کنند. البته تا زمانیکه خود شان دست به اعمال جنایتکارانه نزنند. این نوع اسناد میتوانند همزمان کمک خوبی باشد، برای آنعده مهاجرینکه هنوز بی سرنوشت هستند.

شاعران مطرح از 88 کشور جهان، خواستار توقف نسل کشی هزاره ها شدند

دو صد و هفتاد (270) شاعر مطرح از 88 کشور جهان، در نامه ای به رهبران جهان، همبستگی خود را با مردم هزاره اعلام کردند و خواستار توقف نسل کشی آنان شدند.

نامه شاعران جهان خطاب به دبیر کل سازمان ملل متحد بان کی مون، خوزه مانوئل باروسو دبیر کمیسیون اروپا و باراک اوباما رییس جمهور آمریکا می باشد و از آنان خواسته شده اقداماتی را روی دست بگیرند که امنیت و سلامت مردم هزاره تضمین شود.

کامران میرهزار شاعر هزاره که متن این نامه را تهیه کرده است می گوید: "ماده ی دوم کنوانسیون جلوگیری و مجازات نسل کشی با وضعیت مردم هزاره همخوانی کامل دارد و جهان نباید بیش از این پاک سازی قومی و نسل کشی مردم هزاره را نادیده بگیرد."

مردم هزاره در افغانستان با وجود هزاران سرباز بین المللی، بصورت مرتب از سوی افغان های کوچی که از طرف طالبان و حکومت حمایت می شوند مورد حمله قرار می گیرند. راه های مردم هزاره توسط طالبان مسلح مسدود شده، وسایط نقلیه آنان غارت و مسافرانشان کشته می شوند. در مرکز افغانستان جایی که جمعیت قابل توجهی از مردم هزاره به حاشیه رانده شده اند، آنان به حقوق مشروع و اولیه خود دسترسی ندارند.

 در پاکستان بتازگی و در تاریخ 10 جنوری سال روان میلادی بیش از یکصد تن از مردم هزاره در شهر کویته، در حمله سازمان یافته تروریستی کشته شدند. در نتیجه این جنایات، میلیون ها تن از مردم هزاره افغانستان را ترک کرده و در وضعیت اسفناک در کشورهای دیگر همچون ایران، ترکیه، یونان، اندونزی و استرالیا به عنوان پناهجو بسر می برند.

شاعران جهان از رهبران جهان می خواهند که در مورد مردم هزاره وضعیت اضطراری اعلام شود؛ بر حکومت های افغانستان و پاکستان فشار دیپلماتیک وارد شود تا به تبعیض و حمایت از گروه های تروریستی پایان دهند؛ کشورهای عضو کنوانسیون پناهندگان به پناهجویان هزاره پناهندگی اعطا کنند؛ یک کمیسیون بین المللی حقیقت یاب برای جنایاتی که علیه مردم هزاره صورت گرفته تشکیل شود؛ دوسیه های جامع نسل کشی و نقض حقوق بشر در مورد، در دادگاه هایی همچون دادگاه بین المللی جزایی باز شود؛ نیروهای بین المللی در افغانستان از مردم هزاره حمایت کنند و رسانه های بین المللی درباره فعالیت ها علیه مردم هزاره در افغانستان و پاکستان تحقیق کرده و گزارش دهند.

نامه سرگشاده شاعران جهان همراه با نام امضا کنندگان به زبان های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، ایتالیایی، هزاره گی/ دری و آذری روی سایت www.HazaraRights.com در دسترس می باشد.

--------------------------------------

متن نامه سرگشاده شاعران جهان به دبیر کل سازمان ملل متحد بان کی مون، رییس کمیسیون اروپا خوزه مانوئل باروسو و رییس جمهوری ایالات متحده آمریکا باراک اوباما

آقایان،

با گذشت بیش از یک قرن جنایات سیستماتیک همچون نسل کشی، به بردگی گرفتن، تجاوز جنسی، جنایات جنگی و تبعیض علیه مردم هزاره، هزاره بودن همچنان در پاکستان و افغانستان جرمی آشکار محسوب می شود.

آخرین کشتار وحشیانه هزاره ها بدست گروه های تروریستی به تاریخ 10 جنوری سال روان میلادی در کویته پاکستان طی یک حمله تروریستی برنامه ریزی شده رخ داد که درآن بیش از یکصد تن کشته شدند. در طی چند سال گذشته، فقط در پاکستان بیش از هزار تن از مردم بیگناه هزاره در جریان حملات مشابه تروریستی به قتل رسیده اند.
 مردم هزاره امروز حتی در خاک آبایی شان افغانستان نیز از امنیت برخوردار نیستند. برای نمونه، هزاره ها همه ساله توسط کوچی های افغان که از طرف طالبان و حکومت افغانستان حمایت می شوند، به صورت فجیعی به قتل می رسند. جاده های مناطق هزاره نشین توسط طالبان مسلح مسدود شده و وسایط نقلیه آنها غارت گردیده و خودشان به قتل می رسند.

درمناطق مرکزی افغانستان که جمعیت قابل توجهی از مردم هزاره ساکن اند، آنان به حاشیه رانده شده اند و از ابتدایی ترین حقوق مشروع خویش محروم می باشند. آنان هنوزهم از یکسو زیر حملات طالبان قرار دارند و از سوی دیگر از تبعیض سازمان یافته که توسط حکومت افغانستان اعمال می شود رنج می برند. در نتیجه میلیون ها تن از مردم هزاره با هزاران دشواری مجبور به ترک وطن شان شده در کشورهای مختلف تقاضای پناهندگی می کنند. این پناهجویان در برخی موارد در این کشورها نیز با شرایط ناگواری مواجه می شوند.

مردم هزاره، به عنوان بومیان افغانستان تا پیش از قرن نوزده میلادی، حدود 67 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می دادند. در قرن نوزدهم میلادی، مردم هزاره دوبار با قتل عام و بردگی مواجه شده اند. آنان با کوچ اجباری روبرو شده و سرزمین های شان که قسمت های جنوبی افغانستان امروزی را تشکیل می دهد، به زور از آنان گرفته شده است. در این دوره بیش از 60 درصد جمعیت هزاره ها به قتل رسیده و هزاران تن آنان به عنوان برده فروخته شد.
 تاریخ افغانستان در قرن بیستم میلادی، سراسر با خون هزاره ها و تبعیض سیستماتیک علیه آنان رنگین شده است. به تاریخ 10 و 11 فبروری/فوریه سال 1993 میلادی درمنطقه افشار کابل، حکومت مجاهدین و متحدین آنان هزاران تن از زنان، مردان و کودکان بیگناه هزاره را کشته و زخمی کردند. در ماه آگوست سال 1998 میلادی، طالبان بیش از ده هزارتن از مردم هزاره را در شهر مزارشریف واقع درشمال افغانستان قتل عام نمودند. در سایر نقاط افغانستان نیز مشابه آن حمام های خون برپا شد. علاوه بر این جنایات خونین، نابود سازی فرهنگ و پیشینه تاریخی این مردم و تبلیغ تاریخ نادرست و معلومات نادقیق در مورد هزاره ها، استراتژی بعدی دشمنان این مردم بوده است.

برای نمونه، درماه مارچ/مارس سال 2001 میلادی، طالبان، پیکره های بودای بامیان را که سمبول تاریخ و فرهنگ هزاره ها و از جمله شاهکارهای پنهان میراث انسانی نیز می باشند، با رسوایی تمام منهدم ساختند. هزاره ها حداقل به مدت دو قرن از وقوع چنین جنایاتی رنج برده و تاکنون نیز با آن مواجه اند.

از این روی، ما شاعران، از کشورهای مختلف جهان، همبستگی خویش را با مردم هزاره اعلام داشته، از شما رهبران جهان می خواهیم در موارد زیر اقدامات لازم را روی دست گرفته تا امنیت و سلامت مردم هزاره و فرهنگ آنان بصورت مناسب تضمین گردد:

1- اعلام وضعیت اضطراری در مورد شرایط هزاره ها مطابق با کنوانسیون جلوگیری و مجازات نسل کشی

2- اعمال فشار دیپلوماتیک بر حکومت های افغانستان و پاکستان جهت متوقف ساختن فوری تبعیض علیه مردم هزاره و متوقف ساختن حمایت از تروریست هایی که علیه این مردم دست به خشونت می زنند

3- درخواست از کشورهای عضو کنوانسیون پناهندگان برای حمایت از پناهجویان هزاره و اعطای پناهندگی به آنان

4- تشکیل یک کمیسیون بین المللی حقیقت یاب جهت تحقیق در مورد جنایات علیه هزاره ها

5- تشکیل پرونده های جامع نسل کشی و جنایت شدید در دادگاه های بین المللی همچون دادگاه بین المللی جزایی (آی .سی. سی)

6- بیش از یک صد و پنجاه هزار سرباز بین المللی در افغانستان مستقر هستند که باید قبل از ترک افغانستان، امنیت هزاره ها را تضمین نمایند.

7- درخواست از رسانه های جهانی برای تحقیق و اطلاع رسانی در مورد فعالیت هایی که علیه مردم هزاره بويژه در افغانستان و پاکستان در جریان است.

شاعران از کشورهای مختلف جهان

امضا همراه با نام، وظیفه و کشور

• Fernando Rendón, Poet, editor and director of International Poetry Festival of Medellin - Colombia
 • Kamran Mir Hazar, Poet, journalist and webmaster - Afghanistan/Norway
 • Lello Voce, Poet - Italy
 • Gabriel Rosenstock, Poet - Éire/ Ireland
 • Irena Matijašević, Poet - Zagreb/ Croatia
 • Pitika Ntuli, Poet, writer and sculptor - South Africa
 • Dean Hapeta aka Te Kupu, Poet and musician - Aotearoa, NZ
 • Dairena Ní Chinnéide, Poet - Ireland
 • Jack Hirschman, Poet - San Francisco in the United States
 • Agneta Falk, Poet - San Francisco in the United States
 • Janak Sapkota, Poet - Nepal
 • Boel Schenlaer, Poet - Sweden
 • Ershad Mazumder, Poet - Bangladesh
 • Alexander Gorsky, Poet, writer, journalist - Ukraine
 • William Masore, Poet - Kenya
 • K. Satchidanandan, Poet - India
 • Thór Stefánsson, Poet - Iceland
 • Hemant Divate, Poet, Editor, Publisher and Translator - Mumbai, India
 • Attila F. Balázs, Poet, editor, Publisher and Translator - Slovakia
 • AB-ART Publishing house - Bratislava, Slovakia
 • Enikoe Thiele, Poet, translator - Austria
 • Alireza Behnam, Poet and journalist - Iran
 • Mohammad Sharif Saiidi, Poet and journalist - Afghanistan/Sweden
 • Jüri Talvet, Poet - Estonia
 • Maggie Cleveland, Poet - Massachusetts, US
 • Julio Pavanetti, Poet, President of Liceo Poético de Benidorm - Uruguay/Spain
 • Angelina Llongueras, Poet, Barcelona - nowadays a member of the Revolutionary Poets Brigade in San Francisco, US
 • Amir Or, Poet and editor - Israel
 • Fahredin Shehu, Poet and Writer - Prishtina, Kosovo
 • Andrea Garbin, Poet - Mantova, Italy
 • Jean-Claude Awono, Teacher, editor and President of La Ronde des Poètes, Cameroon and Festival international de Poésie des Sept Collines de Yaoundé, Festi7 - Cameroun
 • George Grigore, Poet - Bucharest, Romania
 • Neeli Cherkovski, Poet - USA
 • J. K. Ihalainen, Poet and publisher - Finland
 • Hooman Azizi, Poet - Iran
 • Maryam Hooleh, Poet - Iran
 • Philip Hammial, Poet and sculptor - Australia
 • Rati Saxena- Poet, kritya international poetry festival - India
 • Bina Sarkar Ellias, Poet, editor, designer and publisher - Bombay/India
 • Mahmoud Abuhashhash , Poet - Palestine
 • Julia Kissina , Writer - Germany/Russia
 • Zelma White, Poet - Montserrat, B.W.I
 • Merlie Alunan, Poet, Essayist, Teacher of Literature - Philippines
 • Stanka Hrastelj, Poet and writer - Slovenia
 • Zingonia Zingone Poet - Italy
 • Erling Kittelsen, Poet - Norway
 • Tânia Tomé, Singer, Composer, Poet and Economist - Mozambique
 • Rashid Boudjedra, Poet, novelist, playwright and critic - Algeria
 • Ersi Sotiropoulos, Poet and novelist - Greece
 • Mohammad Azizi, Poet and journalist - Afghanistan
 • Emad Fouad, Poet and journalist - Egypt/ Belgium
 • Dr.Arif Ali Albayrak, Poet, Cartoonist, Painter and Music Composer - Cyprus/Turkey
 • Arturo Vázquez Sánchez, Poet - México
 • José Manuel Solá Gómez, Poet, Writer - Puerto Rico
 • Annabel Villar, Poet - Uruguay/Spain
 • Stephanos Stephanides, Poet, professor of literature - Cyprus
 • Peter Völker,Poet - Germany
 • José Francisco Mejía Ramírez, Poet and Writer - Honduras
 • Reza Heyrani, Poet - Iran
 • Hadi Hazara, Poet - Afghanistan
 • Nelly Elías de Benavente, Poet, Delegada de IALAYA – Instituto del libro Argentino y Americano - Argentina
 • Rahela Yar, Poet - Afghanistan
 • Werewere-Liking Gnepo, Poet and playwright and performer - Ivory Coast
 • Marjorie Evasco, Poet and Teacher of Literature - Philippines
 • Robert Max Steenkist, Poet, photographer and entrepeneur - Netherland/ Colombia
 • Joseph Mwantuali, Poet - Clinton, New York, USA
 • François Szabo, Poet - France
 • Gaston Bellemare D.h.c., C.M., O.Q. Président Festival International de la Poésie/ Fédération des festivals internationaux de poésie - Québec, Canada
 • Santiago B. Villafania, Poet - Philippines
 • Jacobo Rauskin, Poet - Asunción, Paraguay
 • Gertrude Fester, Poet and writer - South Africa
 • Howard Fergus, Poet - Montserrat West Indies
 • Prof.Dr.Sc. Ivan Djeparoski, Poet and philosopher - Skopje, R. Macedonia
 • Nancy Huston, Novelist and essayist - Canada
 • Elfriede Jelinek, Writer - Austria
 • Tozan Alkan, Poet and translator - Istanbul/Turkey
 • Euphrase Kezilahabi, Poet and novelist - Tanzania
 • Fernando Sabido Sánchez, Poet - Spain
 • Elyas Alavi, Poet - Afghanistan
 • Parwiz Kawa, Poet - Afghanistan
 • Dr.Homaira Nakhat Dastgirzada, Poet - Afghanistan
 • Dawood Hakimi, Poet - Afghanistan
 • Julieta Valero, Poet - Spain
 • Hatto Fischer, Philosopher, Poet und Co-ordinator of Poiein kai Prattein - Germany
 • Winston Morales Chavarro, Poet - Colombia
 • Al Hunter, Poet - Anishinaabe Nation, Canada
 • Siki Dlanga, Writer and poet - South Africa
 • Carey Lenehan, Poet and Writer for Peace - London, UK
 • Ernesto Carrión Poeta - Ecuador
 • Rira Abbasi, Poet, writer and director of International peace poetry festival - Iran
 • Mindy Zhang, Poet and translator - China-USA
 • Haroon Rahoon, Poet - Afghanistan
 • Samay Hamed, Poet - Afghanistan
 • S.Asrar Hamed Muqtader "Vesta",Poet and Reporter - Afghanestan, presently Refugee in Turkey
 • Raihan Yousef ,Poet and Reporter - Afghanestan, presently Refugee in Turkey
 • Akwasi Aidoo, Poet - USA
 • Robin Ngangom, Poet, translator, teacher - India
 • Rafael Patiño Góez, Poet and translator - Colombia
 • Sonja Harter, Poet - Vienna, Austria
 • Parvaneh Torkamani, Poet and Social Worker - United States of America
 • Fathieh Saudi, Poet - Jordan/UK
 • Bengt Bertg, Poet and publisher - Sweden
 • Sigurdur Pálsson, poet, - Iceland
 • Tamer Öncül, Poet - Nicosia/Cyprus
 • Partaw Naderi, Poet - Afghanistan
 • Zeki Ali, Poet - Cyprus
 • Leopoldo Castilla, Poeta - Argentina
 • Rachel Tzvia Back, Poet - Israel
 • Michael Augustin, Poet & Festival Director - Germany
 • Mildred K Barya, Poet - Uganda
 • Nicole Cage, Poet - Martinique
 • Hafizullah Shariati, Poet - Afghanistan
 • Abotalib Mozaffari, Poet - Afghanistan
 • Saburullah Siasang, Poet - Afghanistan
 • Nawzar Ilyas, Poet - Afghanistan
 • Sam Hamill, Poet - USA
 • Galvarino Orellana, Poet, writer and Secretary General of "Frente Cultural Bolivariano Internacional" - Chile
 • Regina Dyck, Festival Director - Bremen, Germany
 • David Huerta, Poet - Mexico
 • Veronica Murguia, novelist - Mexico
 • Gahston Saint-Fleur,Poet, Writter and Executive Director of Foundation PROCULTURA/PROKILTI - Haiti
 • Miguel Aníbal Perdomo, Poet - Dominican Republic
 • Amiri Baraka, Poet - USA
 • Amina Baraka, Poet - USA
 • Charl-Pierre Naude, Poet - South Africa
 • Dunya Mikhail, Poet - Iraq
 • Bei Dao, Poet - China
 • Agus R. Sarjono, Poet & Editor in Chief Journal of Criticism - Indonesia
 • Nuno Júdice, Poet - Portugal
 • Birgitta Jonsdottir, Poetician, Member of the Icelandic Parliament for the Movement & chairperson of the International Modern Media Institution - Iceland
 • Reza Baraheni, Novelist, poet, critic, and political activist - Iran
 • Peter Curman, Poet - Sweden
 • Lyerka Bonanno, Poeta - Venezuela
 • Grace R. Monte de Ramos, Poet - Philippines
 • Geoffrey Philp, Poet, novelist, and playwright - Jamaica, West Indies
 • BINYOU-BI-HOMB Marius Yannick, Poet - Cameroon
 • Noria Adel, Poet, writer and visual artist - Algiers, Algeria
 • Shakor Nazari, Poet, Editor, Head of Afghanistan Literature House In Kabul and Member of Afghanistan Independent Human Rights Commission - AIHRC - Afghanistan
 • Tsead Bruinja, Poet - Amsterdam, The Netherlands
 • Bernard Noël, Poet - France
 • Lic. Gerardo Paz Delgado, Poet, Secretario Nacional por Uruguay del Movimiento Internacional Poetas del Mundo. - Uruguay
 • Christian Salmon, essayist and ex director of the International Parliament of Writers, - France
 • Mark Lipman, Poet - USA
 • Chirag Bangdel, Poet, artist and writer - Nepal
 • Zolani Mkiva, Poet - South Africa
 • Elena Armenescu, Poet - Romania
 • D.M. Reyes, Poet and Literature Teacher - Philippines
 • Tom Egeland, Author and critic - Norway
 • Hildebrando Pérez Grande, Poet, Premio de Poesía Casa de las Américas - Peru
 • Rodolfo Dada, Poet - Costa Rica
 • Jean Portante, Poet, novelist - Luxembourg/France
 • Gonzalo Márquez Cristo, Poeta - Colombia
 • Antonio Correa Losada, Poeta - Colombia
 • Amparo Osorio, Poeta - Colombia
 • Héctor Rosales, Poet - Uruguay/España
 • Anthony L. Tan, Poet, fictionist, essayist, and teacher of literature - Philippines
 • Myriam Montoya, Poet - Colombia/ France
 • Jim Byron, musician - USA
 • Carlos Piera, Writer - Spain
 • Camila Charry Noriega, Poet - Colombia
 • Harold Trujillo Torres, Caricaturista de opinión periódico El Espectador - Colombia
 • Lucia Ortiz Corredor, Poet - Colombia
 • Julio César Goyes Narváez, Poet - Colombia
 • Julio César Goyes Narváez, Poet/ IECO-Instituto de Estudios en Comunicación y Cultura/ Universidad Nacional de Colombia - Colombia
 • Alonso Sáenz M., Promotor de Lectura - Colombia
 • Carmen Calatayud, Poet and nonfiction writer - USA
 • Eduardo Emilio Esparza, Artista Plastico - Colombia
 • Canéla A. Jaramillo, Poet, Author, Editor - United States
 • Claribel Alegría, Poet, essayist, novelist, and journalist - Nicaragua
 • Jill Schoolman, Publisher - USA
 • Marco Antonio Campos, Poet - Mexico
 • Marion Bethel, Poet - Bahamas
 • Eleonora Parachini, Artista, - Colombia
 • Juan Carlos Mestre, Poet and writer - Spain
 • Ostap Nožak, writer and translator - Ukraine
 • Stephane Chaumet, Poet - France
 • Lic. Gerardo Paz Delgado, Poet, Secretario Nacional por Uruguay del Movimiento Internacional Poetas del Mundo. - Uruguay
 • Julian Hector Gutierrez, Poet and writer - Colombia
 • Francisco Sánchez Jiménez, Writer - Colombia
 • Fredy Yezzed, Writer - Colombia/ Argentina
 • Eusebio Sánchez Clavijo, Writer - Colombia
 • Jose Yezid Morales, Poet and Painter - Colombia
 • Helena Iriarte, Novelista y profesora universitaria de literatura - Colombia
 • Paul Disnrad, Poet - Colombia/ Serbia
 • Paul Dutton, Poet, Fiction Writer, Essayist and Musician - Canada
 • Coral Bracho, Poeta - México
 • Fanny Moreno Ospina, poeta - colombiana
 • Martha Ennix, Artista plástica - colombiana
 • Víctor López Rache Poeta y ensayista - Colombia
 • María LeMarie, Writer and painter - Colombia
 • Bassem Al Meraiby, Poet - Iraq- Sweden
 • Manuel Pachón, Poeta y Maestro - Colombiano
 • Maruja Vieira, Poet and journalist - Colombia
 • Juan Carlos Acevedo Ramos, Poet - Colombia
 • Roberta J. Hill, poet and writer, - Oneida - Madison, Wisconsin in the U. S.
 • Dieudonné Ewomsan, Poet - Togo
 • Carlos Fajardo Fajardo, Poet - Colombia
 • Qassim Haddad, Poet - Bahrain
 • Neeli Cherkovski, Poet - USA
 • Fabio Martinez, Escritor - Colombia
 • Morela Maneiro, Poet - Venezuela
 • Sayed Hegab, Poet - Egypt
 • Zoran Anchevski, poet, translator, professor of literature - Macedonia
 • Liv Lundberg, Poet, Writer, Professor - Norway
 • Pia Tafdrup, Poet and Writer - Denmark
 • Micere Githae Mugo , Poet, Playwright, Scholar and Activist - Kenya
 • Angye Gaona, Poeta - Colombia
 • Allison Hedge Coke, Poet and writer - US
 • Matthew Shenoda, Poet - USA/Egypt
 • Chiqui Vicioso, Poet - Dominican Republic
 • Aref Pejman, Poet, Author, and Associate Professor - Afghanistan
 • Fredy Chikangana, Poeta y Escritor Quechua Yanakuna Mitmak - Colombia
 • Ramiz Rovshan, Poet and writer - Azerbaijan
 • Liam Ó Muirthile, Poet - Ireland
 • Nguyen Quang Thieu, Poet - Vietnam
 • Andrei Khadanovich, poet - Belarus
 • Alberto Nessi, poeta e scrittore - Switzerland
 • Hermes Vargas. Poeta - Spain
 • Chris Abani, Poet and writer - Nigeria/USA
 • Abdourahman WABERI, Poet - Djibouti
 • Beppe Costa, poet, novelist and publisher - Italy
 • Stefania Battistella, Poet - Italy
 • Senem Gökel, Poet, researcher, instructor - Cyprus
 • Ingrid Wickström, Poet and translater - Sweden
 • Priya Sarukkai Chabria, Poet, writer and translator - India
 • Homero Aridjis, Poet and novelist, President Emeritus of PEN International - Mexico
 • Gemino H. Abad, Poet, professor emeritus of literature and creative writing - Philippines
 • Vasyl Makhno, Poet - Ukraine/USA
 • Vincent O’Sullivan, Poet - New Zealand
 • Joy Harjo, Poet and musician - Mvskoke Nation, USA
 • Gioconda Belli, Poet and novelist - Nicaragua
 • Francisco de Asís Fernández, Poet and President of the International Poetry Festival, Nicaragua - Nicaragua
 • Gloria Gabuardi, Poet - Nicaragua
 • Alexandra Büchler, Director of Literature Across Frontiers - Czech Republic/UK
 • Nora Atalla, poète, romancière et nouvelliste - Québec, Canada
 • Moya Cannon, Poet - Irland
 • Michèle Blanchet, poète de Québec - Canada
 • Nyein Way, Poet, Performance artist and educator - Myanmar
 • Max.N.RIPPON poet - Marie-Galante, Guadeloupe
 • Omar Pérez, Poet, writer and translator - Cuba
 • Jared Angira, Poet - Kenya
 • Rashidah Ismaili, Poet - Benin
 • Raquel Chalfi, Poet and writer - Israel
 • Blanca Andreu, Poet - Spain
 • Michaël Glück, Poet - France
 • Stefaan van den Bremt, Poet and Honorary chairman of PEN FLANDERS - Flanders, Belgium
 • Jan Owen, Writer - Australia
 • Vyacheslav Kupriyanov, Poet - Russia
 • Geneviève Morin, Poet - Québec, Canada
 • Yiorgos Chouliaras, Poet - Greece
 • Quito Nicolaas, Writer/Poet - The Netherlands
 • Simón Zavala Guzmán, Poeta y ensayista - Ecuador
 • Timo Berger, Poet and publisher - Germany
 • Ceaití Ní Bheildiúin, Poet - Ireland
 • Jean Clarence Lambert, Poet, translator, essayist and art critic - France
 • Antonio Preciado, Poeta - ecuatoriano
 • Manal Al-Sheikh, Poet and writer - Iraq/ Norway
 • Yasin Khamosh, Poet and journalist - Afghanistan
 • Valeriu Stancu, Poet, novelist and translator - Romania
 • Aju Mukhopadhyay, Poet, essayist, feature and fiction writer - India
 • Unpublished poets:
 • Mir Hussain Mahdavi, Exiled freelance writer and poet - Afghanistan
 • Leila Malekmohammadi, Poet and journalist - Iran/ Norway
 • Sultan Haidari, Journalist and poet - Afghanistan
 • Ali Hazara, Poet and movie maker - Afghanistan
 • Hossein Pooya, Poet - Afghanistan
 • Sakhi dad Hatef, Poet - Afghanistan
 • Maryam Turkmani, Poet - Afghanistan
 • Razi Mohebi, Poet and movie maker - Afghanistan
 • Fereshta Ziai, Poet, pedagog and youth mentor - Afghanistan/Sweden
 • Laila Haidari, Poet and director of Life is Beautiful Organization - Afghanistan

 PS:
 1: Copy to International Media
 2: For more information contact Kamran Mir Hazar at email: [e-mail]
 Skype: kamran.mmir.hazar
 Facebook: www.facebook.com/KamranPoetry

Countries: Colombia, Norway, Ireland, Ireland, Croatia, South Africa, NZ, United States, Nepal, Sweden, Bangladesh, Ukraine, Kenya, India, Slovakia, Austria, Iran, Sweden, Estonia, Spain, Uruguay, Israel, Kosovo, Cameroun, Romania, Finland, Australia, Palestine, Russia, Germany, B.W.I, Philippines, Mozambique, Algeria, Greece, Afghanistan, Belgium, Egypt, Turkey, Cyprus, México, Puerto Rico, Honduras, Argentina, Ivory Coast, France, Canada, Paraguay, West Indies, Macedonia, Tanzania, UK, Ecuador, China, Uganda, Martinique, Chile, Mexico, Haiti, Dominican Republic, Iraq, Indonesia, Portugal, Iceland, The Netherlands, Peru, Costa Rica, Nicaragua, Bahamas, Ukraine, Argentina, Serbia, Togo, Bahrain, Venezuela, Macedonia, Denmark, Kenya, Dominican Republic, Azerbaijan, Belarus, Switzerland, Nigeria, Djibouti, Czech Republic, Myanmar and Cuba.

کنسرت هنری رضا رضایی، عباس نشاط و سید انور آزاد در بامیان

     هنرمندان پر افتخار و هر دل عزیز مردم ما هر یک رضا رضایی، عباس نشاط و سید انور آزاد که به درخواست عده ای از دوستان بامیان برای اجرای کنسرت هنری به مهد تمدن های شرق رفته بودند، با اجرای آهنگ های زیبای شان دل بامیانیان گرامی را مسرور ساختند. آنان اولین کنسرت هنری شانرا در هوتل نوربند قلا به تاریخ 28/1/2013 میلادی با حضور عده ای کثیری از هنردوستان اجرا کردند، ولی متاسفانه بخاطر کمبود جا عده ای کثیری از مردم نتوانست در کنسرت شامل شوند، لهذا به درخواست مردم هنردوست بامیان، هنرمندان فردای آن به احترام مردم و جهت سپاسگذاری از آنها جهت حمایت شان در  پروسه ستاره افغان، کنسرت مجانی را در استدیوم بامیان به اجرا گذاشتند. در روز دوم عده ای کثیری از بامیانیان و خصوصا جوانان در هوای سرد زمستانی شرکت نموده بودند و با تشویق های شان حسن نیت و هنردوستی شانرا به نمایش گذاشتند.

 

بزرگداشت از چهارمین سالروز شهادت حسین علی یوسفی در هزاره تاون

نبشته: جمیل آزاد

      بتاریخ یک فبروری 2013میلادی، طی سومین مراسم بزرگداشت از سالروز شهادت شهید حسین علی یوسفی رهبر اسبق حزب دمکراتیک هزارها (Hazara Democratic Party) که توسط همین حزب در هزاره تاون برگزار گردیده بود، تعدادی زیادی از شخصیت های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی با وجود باران و هوای سرد زمستانی شرکت کرده بودند.  شخصیت های زیادی سخنرانی نموده و هر یک به نوبه خود در ضمن یاد آوری از آرمانهای شهید یوسفی، مسایل و مشکلات هزاره ها را در این منطقه به بحث و بررسی گرفتند. در این میان از سخنرانان برجسته ی این حزب جناب احمد علی کهزاد و عبدالخالق هزاره رهبر فعلی این حزب نیز سخن گفتند. هر کدام بصورت جدی مسایل را برای مردم توضیح داده و مردم را به نوع دوستی، برادری، برابری، همبستگی، صلح دوستی و امنیت دعوت نمودند. سخنرانی عبدالخالق هزاره رهبر این حزب مختصر و عمیق بود که من اینجا تعدادی از نکات برجسته ی سخنرانی وی را بصورت ماده وار برای شما خوانندگان گرامی تقدیم می کنم:

1-      ما نیاز به کمپاین برای انتخابات نداریم، برای ما سرنوشت مردم ما مهم ماست.  چندین سال است که گرسنه و تشنه جوانان (HDP) شب و روز برای این مردم تلاش کرده اند و من به وجود شان افتخار می کنم.

2-      صدای قوم از روزنه ای حزب به دنیا انعکاس پیدا میکند نه از روزنه  ی قوم، طایفه و .....  پس در دنیای مدرن (HDP) همین روزنه است و تلاش کرده است، تا با روابط مستحکم صدای مردم را به همه جا برساند.

3-      بزرگترین کانالهای تلویزیونی در جهان مانند الجزیره، صدای آمریکا، بی بی سی.... صدای هزاره ها را در جهان انعکاس میدهند، اگر از روزنه ی حزب نباشد، تمام سال در سرک ها شعار های تند بدهیم کسی نخواهد شنید.

4-      با زحمات تمام توانستیم شناخت (امن پسندانه، انسان گرایانه و صلح دوستی) از مردم هزاره در سطح جهان از روزنه ی حزب ارایه کنیم که در داخل پاکستان از تسنن گرفته تا مسیحی، بودایی و تمام مکاتب دینی حاضر در پاکستان، از هزاره ها پشتبانی نمودند.

5-      ما در عکس العمل به کشتار علمدار رود جهت وارد کردن فشار بیشتر بر حکومت در ساح (Red Zone) دست به اعتضاب غذا زدیم. عده ای دوستان می گویند، نباید به بازار می رفتیم، اما هدف ما از اعتصاب غذا در بازار برای متاثر ساختن زندگی شهری مردم بود، از همین جهت در ساحه ی سرخ به تحصن پرداختیم تا از چهار طرف کار و بار را مختل کنیم تا فشار بر حکومت هرچه بیشتر وارد شده و صدای مردم ما رسا تر گردد و بهتر شنیده شود.

6-      شعار های ( HDP ):

-          امن، محبت و برادری است.

-          تروریست ها باید از بین برده شوند.

بعضی ها میگویند شعار های شما مذهبی نیست بلکه خلاف مذهب است. کجای این شعار ها غیر مذهبی است؟؟

7-      حاضرین گرامی مادران ما بر قبر فرزندان شان جان می دهند، مردم ما در حال از هم پاشیدن است، ما نباید فقط به شهید شدن و سعادت مند شدن از راه کشته شدن فکر کنیم. خداوند بما بزرگترین نعمت که زندگی است، بخشیده است. ما باید نعمت الهی را پاس بداریم و برای آینده فرزندان خود پلان ریزی کنیم. ما باید به این فکر باشیم که چگونه فرزندان ما در آینده داکتر، انجنیر و... شود و برای همنوعان خود خدمات بیشتر و خوبتر انسانی انجام دهد.

8-      عده ای جوانان ما را به خشونت دعوت میکنند، چرا ما الگوی انسان دوستی و برادری نباشیم که خار در چشم دیگران باشیم؟؟

9-      اگر در سال 1991 در پنجاب معاهده عدم توهین به مذاهب میان میان شیعه ها و سنی ها به امضا رسیده می تواند؟ چرا حالا اینجا این معاهده برای اختتام این معضله صورت نمیگیرد؟؟ این مساله کار (HDP) نیست. کسانی که این معضله را خلق کرده اند، چرا برای اختتام اش تلاش ننموده و معاهده امضا نمیکنید؟؟ تا برای همیشه این مساله از بین برود. ما از جریانهای ذیربط خواهش می کنم، تا در راه دوستی و برادری در بین تمام مذاهب و اقوام بکوشند.

زنگ های خطر برای هزاره های کویته

     بعد از نفاذ "گورنر راج/ وضعیت اضطراری" در کویته به تاریخ 14/1/2013 میلادی، اوضاع امنیتی اندکی بهتر شده بود، ولی از چند روز به این سو احزاب شامل ایتلاف حکومت ایالتی سابق به شدت در مخالفت به نفاذ گورنر راج بر آمده اند و در تلاش اند، تا گورنر راج دوباره از ایالت بلوچستان برداشته شده و حکومت ایالتی قبلی اعاده شود. قابل یادآوریست که انتخابات سراسری در پاکستان نزدیک است و یکی از استدلال های احزاب شامل ایتلاف حاکم سابق اینست که اگر حکومت منتخب ایالتی وجود نداشته باشد، لهذا از نگاه قانونی کسی نمیتواند اعضای حکومت موقت را انتخاب کند. نظر به قانون اساسی پاکستان، وزیر اعلی بر حال یک ایالت با رهبر اپوزیسیون پارلمان ایالتی می توانند بعد از مشوره و توافق رییس و اعضای کابینه حکومت دوره موقت را تا انتخابات بعدی تعیین کنند. امروز 31/1/2013 میلادی، نیز اعضای احزاب شامل ایتلاف حکومت اسبق در سلسله ی تظاهرات های شان، تظاهراتی داشتند، البته این تظاهرات آنها از طرف نهاد های اجتماعی چندان حمایت نشد. احزاب شامل ایتلاف که در  راس شان جمیعت علمای اسلام (فضل الرحمان) قرار دارد، نافذ شدن گورنر راج را به درخواست هزاره ها غیر ضروری دانسته و آنرا شب خون بر حکومت منتخب شان می دانند، ولی حامیان گورنر راج آنرا بهترین اقدام در قبال حکومت نا اهل ایالتی می دانند. حامیان گورنر راج می گویند، که از طرف دادگاه عالی کشور نیز چند ماه قبل حکومت ایالتی نا اهل شمرده شده بود و باید همان زمان ساقط می شد. حکومتی که غرق در فساد باشد و به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم با افراطیون، غضب کنندگان زمین و خلاف کاران ارتباط داشته باشد، به هیچ صورت مستحق حکومت کردن نیست. اکثر از احزاب، نهاد های اجتماعی مختلف و خصوصا ایچ دی پی و نهاد های اهل تشیع سراسر پاکستان اخطار داده اند، که اگر گورنر راج برداشته شد و حکومت نا اهل و فاسد اسلم ریسانی دوباره برحال شد، آنها به شدت در مقابل آن مقاومت خواهند کرد. این نهاد ها می گویند، که آصف علی زرداری می خواهد یکبار دیگر بخاطر منافع حزبی اش بعد از زدوبند نمودن با احزاب هم ایتلاف اش، که همانا جابجا کردن دست نشانده اش به حیث مسوول حکومت موقت است، ایالت بلوچستان را دوباره به کام افراطیون، غضب کنندگان زمین، اختطاف کنندگان و خلاف کاران بسپارد.

     اگرچه بعد از نفاذ گورنر راج، کدام پیشرفت خاصی در رابطه به دستگیری افراطیون مسوول به کشتار هزاره ها صورت نگرفته است، ولی با آنهم چند روزیست که وضعیت داخل شهر کویته اندکی بهتر است. قابل یادآوریست که گورنر راج به درخواست هزاره ها بعد از تحصن و اعتصاب غذای چهار روزه نافذ شد، تا قاتلان مردم هزاره به پنجه قانون سپرده شوند،  ولی متاسفانه در این مورد اقدامی صورت نگرفت. البته نیروهای ایف سی چندین عملیات را بر ضد بلوچ های آزای خواه در این دوران انجام دادند، که این عملیات ها مطابق به خواست هزاره نبود. هزاره ها و نهاد های اهل تشیع خواست شان عملیات دقیق بر ضد لانه های افراطیون مذهبی همچون لشکر جهنگوی و جیش الاسلام  بود، که متاسفانه تا هنوز در این مورد اقدامی صورت نگرفته است. بدون شک تا زمانی که عملیات مشخص بر ضد لانه های امن تروریستان صورت نگیرد، با تبدیل نمودن روپوش نظام فاسد کدام تغییری در رابطه به امنیت صورت نخواهد گرفت. هزاره ها خواست شان اینست، که بجای درست نمودن خطوط حفاظتی در اطراف آنها، باید بر ضد تروریستان عملیات تصفیوی صورت بگیرد.  

    نفاذ گورنر راج که برای چند روز امنیت نسبی را به وجود آورده بود، اینک در مورد آن گفتگو های جدی در اسلام آباد صورت می گیرد، تا لغو گردد. در صورت لغو شدن آن بدون شک بلوچستان یکبار دیگر دستخوش خشونت هایی جدی خواهد شد. خشونتی های که دود حاصل از آن بیشتر از همه به چشم هزاره ها خواهد رفت.

     از طرف دیگر وزیر داخله حکومت مرکزی رحمان ملک طی گفتگویی با رسانه ها سه روز قبل یاد آور شد که با شروع شدن فبروری جنگ های شدیدی در کراچی راه خواهد افتاد. جنگ هایی که طی آن نیروهای نامریی از افراطیون طالب، سپاه صحابه و لشکر جهنگوی استفاده نموده و کراچی را به خاک و خون خواهد کشاند. دیشب نیز در کراچی حمله ای تروریستانه ای در سهراب کوت صورت گرفت و نیز یک موتری که مملو از 300 کیلوگرام مواد منفجره بود کشف شد. بعد از حادثه دیشب رحمان ملک دوباره با ظاهر شدن در مقابل رسانه های یاد آور شد که حادثه های که اتفاق افتاد سر آغاز یک جنگ جدی است، جنگی که کراچی و بلوچستان را در بر گرفته و در نهایت با ساقط شدن حکومت مرکزی پاکستان پیپلر پارتی ختم خواهد شد. امروز تا اینک در کراچی هجده تن به شمول سه تن از علمای اهل تسنن کشته شده اند. وضعیت کراچی خراب است و انگار تروریستان حاکم اند. جالب ترین نکته خشونت کراچی، عملیات آزادانه تروریستان بر نیروهای انتظامی و مراکز پولیس است. در شهری که نیروهای انتظامی خودشان موفق به حفظ امنیت خودشان نشوند، براستی که وضعیت آن بیش از حد وخیم است.

     همچنان معین وزرات داخله بلوچستان آقای اکبر حسین درانی دیروز طی بیانیه ای یاد آور شد که چهار نفر انتحاری داخل شهر کویته شده اند، لهذا وی به تمام نیروهای انتظامی دستور داده است، تا همه در حالت آماده باش باشند و جلو انتحاری ها را بگیرند. همچنان قرار اطلاعات به هزاره های نیز طی تماس هایی یادآوری شده است که خودشان نیز از وضعیت شان آگاه و در  رابطه به امنیت شان آماده باشند.

     در این نبشته یک نکته را به نقل از حافظ حمدالله یاد آور می شوم. حافظ حمدالله مسوول ایالتی جمعیت علمای اسلام (ف) در کنفرانس مطبوعاتی که دیروز داشت یک نکته جالب را در رابطه به نسل کشی هزاره ها یاد آور شد که قابل تامل است. وی گفت، در زمانی که قرار بود گورنر راج نافذ شود، رییس پولیس شهر به وزیر اعظم و گورنر گفت: "برای پولیس شهر اطلاعات از طرف سازمانهای اطلاعاتی مرکزی داده نمی شود و همچنان زمانی که ما می خواهیم ابزار جدید برای پولیس تهیه کنیم با آن مخالفت می شود." حافظ حمد الله در ادامه گفت، وقتی برای پولیس از طرف سازمانهای اطلاعاتی مرکزی معلومات داده نمیشود و نیز از تجهیز شدن آنها به آلات جدید جلوگیری میشود، پس همه باید بدانند که مسوول کشتار هزاره های کی ها هستند؟

     حزب دموکراتیک هزاره نیز طی بیانیه اش به تاریخ 28/1/2013 میلادی، یاد آور شد که انتقال هشت تن از افراطیون بدنام به زندان داخل شهر، اشاره به سوی یک خشونت سازمان داده شده و جدی در کویته است. حزب هزاره در ادامه یاد آور شده است، که انتقال بدنام ترین افراطیون به زندان داخل شهر کویته، این نکته را ظاهر می کند، که بعضی نیروهای نامریی در عقب آنها قرار دارند و آنها نمی خواهند که در کویته جنگ های فرقه گرایانه خاتمه یابد.

     زنگ های خطری، که (از رویارویی احزاب شامل ایتلاف حکومت سابق با مخالفان شان و خصوصا نهاد های اهل تشیع و حزب دموکراتیک هزاره در رابطه به گورنر راج به وجود آمده است از یک طرف، آغاز شدن خشونت های شدید در کراچی و بلوچستان از طرف دیگر، همچنان ورود انتحاریون به داخل شهر کویته و انتقال زندانی های افراطی به داخل زندان شهر و نیز فعال شدن دوباره سازمان افراطی جماعت و اهل سنت (سپاه صحابه) به شکل جدی تر) زده شده اند، همه از مواردی اند که باعث نگرانی شدید اقوام ساکن بلوچستان و خصوصا هزاره ها شده است. در رابطه به موارد بالا از همه بیشتر هزاره نگران اند و مستحق نیز می باشند تا نگران باشند، زیرا همانطوری که اشاره رفت هزاره های کویته اکثریت نخبگان شان بدون شک می دانند که چرا نسل کشی میشوند، با کی ها طرف اند و قربانی چه میشوند. البته اگر مستقیما نمی توانند اظهار کنند و یا وارد عمل شوند، شاید مصلحت هایی را در نظر بگیرند و یا هم بخواهند به شکل مدنی با ضیاع کمتر مشکل شانرا حل کنند. به هر حال زنگ های خطری که از آنها تذکر رفت خصوصا برای هزاره های کویته نگرانی های شدیدی را به وجود آورده است، که فقط با احتیاط، تدبیر، هماهنگی بین نیروهای خودی و با احزاب و نمایندگان اقوام دیگر و نیروهای موثر انتظامی میتوان از آن عبور کرد.

                                                         به امید صلح و امنیت دایمی برای ساکنان شهر کویته

منابع و مآخذ:

۱. روزنامه های قدرت و مشرق پاکستان

۲. بیانیه ایچ دی پی و نهادی های اهل تشیع

۳. شبکه تلویزیون جیو

مراسم هایی بمناسب چهارمین سالروز شهادت حسین علی یوسفی در کویته برگزار شد

 

     به مناسبت بزرگداشت از چهارمین سالروز شهادت حسین علی یوسفی رهبر اسبق حزب دموکراتیک هزاره، دیروز یک شنبه ۲۷/۱/۲۰۱۳ میلادی، نهاد دانشجویی هزاره استودنس فیدریشن سمیناری با شکوهی را در هزاره تاون ترتیب داده بود. این سمینار حوالی ساعت پنج بعد از ظهر با حضور تعداد کثیری از سیاسیون، فرهنگیان، ادیبان و کافه مردم در ماشا الله هال آغاز شد.

     طی این مراسم در ضمن آنکه سخنوران هر کدام آقای احمد علی کهزاد، زمان دهقان زاده، عصمت الله یاری و استاد عنایت سخنان ارزشمندی را در رابطه به شهید یوسفی، کارکرد های وی و تاثیرات فعالیت های وی بر جامعه ما در عرضه های سیاسی، فرهنگی، هنری، ادبی و اجتماعی بیان داشتند، شاعران گرامی نیز صداهای درونی شانرا در قالب شعر به سمع حاضرین در مجلس رساندند. در ضمن در مراسم کلیپ ویدیویی که قطعات از سخنان شهید یوسفی در رابطه به مسایل مختلف بود و توسط آقای تلاش، عصمت الله یاری و خانم صوفیا وفا ترتیب شده بود، به نمایش گذاشته شد.

     قابل یادآوریست که روز شنبه توسط حزب دموکراتیک پارتی در مهرآباد نیز مراسم باشکوه مردمی در موسی کالج ترتیب شده بود. که در آن مراسم رهبران حزب سخنان شانرا در رابطه به شهید یوسفی و چالش ها فعلی فرا روی هزاره های کویته بیان داشتند. در ضمن قرار است یک مراسم مردمی دیگر نیز در هزاره تاون به تاریخ اول فبروری برگزار گردد.

 عکسهای از مراسم مهرآباد

 

ذکی مقدم نمایشگاه نقاشی اش را در هزاره تاون برگزار کرد

گزارش از : علی تلاش

 کویته بعد از حادثات اسفناک و دلخراش پی در پی در این روز ها وضعیت نسبتاً آرامی را سپری می کند. با وجود سراسر غم و پلان های طراحی شده که می خواهند از پیشرفت های مردم هزاره در زمنیه های مختلف ممانعت ورزند، ولی این مردم از هر وقتی دیگر مصمم تر و سرشار از خلاقیت به نظر میرسند. دیروز مورخ 25/01/2013شاهد برگزاری نمایشگاهی به عنوان (Solo Exhibition) در کتابخانه شهید منتظری در هزاره تاون بودیم که توسط هنرمند جوان و با استعداد این جامعه ذکی مقدم برگزار گردیده بود. حضور استادان نقاشی، شخصیات فرهنگی، اساتید و شاگردان مکاتب و شرکت اقشار مختلف مردم برجسته گی این نمایشگاه را چندین برابر کرده بود.

 این هنر مند جوان محمد ذکی مقدم  از اهلیان شهر تاریخی و فرهنگی غزنی می باشد که 17 سال سن دارد. و از سال 2008 به این سو در فراگیری هنر نفاشی مصروفیت دارد. او علت روی آوردن نقاشی را عشق و علاقه خاص اش به این هنر بیان کرد. او می گوید: من عاشق طبیعت هستم و می خواستم زیبای طبیعت را به تصویر بکشم. ولی رفته رفته دیدگاهم در این زمینه باز تر گردید ولی حالا افزوده بر این که می خواهم زیبایی طبیعت را به تصویر بکشم، می خواهم توسط آثارم حقایق را بیان کنم و فریاد گر پیام مردم غریب باشم. او می گوید: آرزویم این است که روزی توسط این هنر بتوانم حقایق را بیان کنم و پیام مردم غریب را به کنج کنج این دنیا برسانم و آن وقت به هدفم خواهم رسید. ذکی تا حال دو بار در سال 2012 در نمایشگاه های نقاشی شرکت کرده است. ولی برای سومین بار با 33 آثار  کاملاً متفاوت به تنهایی نمایشگاهی را برگزار کرده است. او در پاسخ به سوالی که موضوعات این 33 آثارش چیست؟ چنین پاسخ گفت: در مجموعه این 33 آثار به صورت کل مقصد، فقیری و تفکر انسان بیان شده است. او گفت: برای اولین بار در هزاره تاون نمایشگاهی متفاوتی از دفعه های قبلی برگزار کرده ام که سبک آثار های موجود در این نمایشگاه ( مدرن ) است و می دانم که درکش برای اولین بار برای بازدید کنندگان سخت است اما باید یک کسی این کار را می کرد که خوشبختانه با تلاش های فراوان توانستم این افتخار را کسب کنم و راه  و سبک جدید از نقاشی را به علاقه مندان هنر به نمایش بگذارم. وقتی اشتراک کنندگان با کمی دقت مفهومی از این آثار ها می گیرند به تشویق می پردازند که بدون شک مرا در کارهایم مصمم تر و امیدوار تر می کند.

 نظرات استادن بازدید کننده:  ذکی مقدم یک تن از شاگردان استاد حسن علی هاتف است کسی که سالها در این زمینه فعالیت دارد و شاگردان بسیار نخبه را تربیه نموده است. او در رابطه با برگزاری نمایشگاهی توسط ذکی مقدم چنین گفت: ذکی یک فرد پر تلاش است و با زحمات و مشکلات فراوان توانست یک نمایشگاهی را به تنهای و با آثار های کاملاً جدید که یک نو آوری در هزاره تاون محسوب می شود برگزار نماید. خوشحالم که کارهایش مورد استقبال مردم قرار گرفته است و بدون شک که این قسم کارها به شکل مدرن یک الگو برای علاقه مندان هنر نقاشی خواهد شد و این نمایشگاه در حقیقت به دیگران می آموزاند که یک نقاش می تواند به مفکوره آزاد کار کند و می تواند آثار هایش هماهنگ فرهنگ معاصر باشد و کارهای ذکی واقعاً قابل تشویق است. استاد مصور یک تن از استادان هنر نقاشی در هزاره توان نظرش را در مورد نمایشگاه چنین بیان داشت:  ذکی با چنین ابتکارات اش راه جدیدی را برای دیگر هنرمندان باز کرده است. بجز زیبایی طبیعت را به تصویر کشیدن می توان احساسات و حقایق را نیز توسط هنر نقاشی به تصویر کشید، کاری که ذکی هم اکنون کرده است. سبک ، کمپوزیش و موضوعات بسیار جالب در آثار های ذکی گنچانده شده است. بناً چنین نو آوری ها ار هر لحاظ قابل تمجید و تشویق است.

 نظرات بازید کنندگان: استاد سخی جهانگیر نظرش را درباره این نمایشگاه چنین بیان داشت: ابتکارات جدید که در این آثار ها به کار رفته یک گام پیشرفت به سوی ترقی در رشته هنر نقاشی بین جوانان هزاره تاون است از این جهت قابل ستایش و تکریم است. او حضور پر شکوه هنرمندان را حضور ارزشمند بخاطر ارتقا سطح فرهنگی جامعه دانست. جمیل آزاد بازدید کنند دیگر بود که در مورد آثار های ذکی چنین اظهار نظر کرد: در جامعه که مردم در وضعیت کلاسیک بسر می برند انجام یک کار پست مدرنیستی، کاریست بسا دشوار  اما پسندیده و با اهمیت. ذکریا طاهریان که می گفت از همکاران و دوستان ذکی مقدم می باشد در باره نمایشگاه چنین نظر داد: آثار های ذکی در سطح بالا کار شده و درکش برای مردم کمی مشکل است. ذکی تمام بخش های هنر را در آثار هایش بکار برده است و بدون شک این قسم نمایشگاه ها یک نو آوری و کاملاً جدید است. عابده کنول که می گفت از همصنفان ذکی مقدم است، چنین نظر داشت: کار ذکی بسیار ساده است اما مدرن. توسط این آثار که به شکل متفاوت کار شده است می توان ذهن مردم را باز تر کرد. آثار های ذکی چنان دقیق کار شده است که هر خط در میان تصویر یک معنی را میرساند.

 این نمایشگاه با گرفتن عکس یادگاری با بازدیدکنندگان حاضر در صالون ادامه یافت. البته بخاطر نبود مکان و وقت کافی این نمایشگاه به مدت یک روز ادامه داشت .

 

چهارمین سالروز شهادت حسین علی یوسفی تسلیت باد!

     امروز شنبه ۲۶/۱/۲۰۱۳میلادی، مصادف است به چهارمین سالروز شهادت حسین علی یوسفی رهبر اسبق حزب دموکراتیک هزاره. شهید یوسفی شخصیت فعال سیاسی، فرهنگی و هنری مردم ما در چنین روزی طی یک حمله هدفمندانه حینکه برای تعقیب دوسیه ای در رابطه به کشتار هزاره ها به طرف دادگاه ایالتی می رفت، توسط تروریستان کور دل به شهادت رسید.

    دیروز به مناسبت گرامیداشت از شخصیت والا و خدمات ارزشمند وی در کابل مراسمی برگزار شده بود، که در آن سخنرانان در ضمن تقدیر از وی در رابطه به کارکرد ها و خواست هایش روشنی انداختند. همچنان قرار است در کویته قرار تقسیم اوقات زیر و سایر کشور ها نیز طی روزهای آینده مراسم هایی در بزرگداشت از وی برگزار گردد.

     برای شناخت همه جانبه از کارکرد ها، آرمانها و تاثیرات فعالیت های ارزشمند شهید یوسفی نیاز به کار بیشتر و بنیادی است، که متاسفانه بخاطر شرایط و بحرانهای جاری در کویته تا اینک نشده است. امید اوضاع امنیتی کویته بهتر شود، تا دوستان دست هایشان باز تر گردد و در رابطه به معرفی همه جانبه وی و آرمانهایش فعالیت های بیشتر بتوانند.

     دست اندرکاران کویته بلاگفا چهارمین سالروز شهادت وی را به فامیل، اعضای حزب دموکراتیک هزاره، جمیع آزاده گان جهان و خصوصا فعالان حقوق ملی هزاره ها و رهروانان وی تسلیت گفته و از بارگاه منان برایش بهشت برین را آرزو می کند. روحش شاد و یادش گرامی باد!

یک خطر برای فعلا برطرف شده است

     بعد از تحصن و اعتصاب غذای تاریخی هزاره ها در مهرآباد و ساقط شدن حکومت فاسد ایالتی، حد اقل چند روز است که هزاره های در کویته جناره ای را بر دوش شان حمل نکرده اند. تحصن و اعتصاب غذای علمدار رود که در عکس العمل به شهادت بیشتر از صد تن برگزار گردیده بود، در نهایت وزیر اعلی بلوچستان کسی به نام اسلم ریسانی بود را از کاخ استبدادش به زمین زد.

     اسلم ریسانی، بدون شک فاسد ترین زمامدار ایالت بلوچستان بود، وی نه تنها با سخنان و عملکرد های مسخره و زننده اش به صورت دوامدار نمک پاشی بر زخمی های هزاره های کویته می کرد، بلکه به احتمال زیاد در تبانی با یک تعداد از وزرا و سازمانهای مافیایی در تلاش مداوم برای غضب زمین ها و دارایی های هزاره های کویته بود. در رابطه به فساد صورت گرفته توسط وی اتهامات زیادی وجود دارد، که بحیت مشت نمونه ای خروار یکی از آنها را میتوان در قالب سخنان رییس ایالتی حزب پاکستان پیپلز پارتی صادق عمرانی دید. صادق عمرانی طی سخنانی افشا کرد، که اسلم ریسانی در نزدیک ریکودیک برای خاندانش شش هزاره ایکر زمین را غضب و داده است و بر علاوه آن در پسنی زمین های مردم غریب را به زور گرفته و به نام خاندانش کرده است...

     اسلم ریسانی در طول دوران حاکمیت اش که تقریبا پنج سال طول کشید، نه تنها در دست گیری قاتلان هزاره های کویته جدیت بخرچ نداده و همکاری نکرد، بلکه قرار بعضی شواهد در تسهیل و همکاری با آنها نیز متهم بود. با ساقط شدن حاکمیت اسلم ریسانی حد اقل اینک یکی از بازوان دشمنان هزاره های کویته که همانا بازوی غضب دارایی های هزاره ها بود، فلج شده است. با ساقط شدن ریسانی نه تنها هزاره ها نفس راحت کشیدند، بلکه اقوام دیگر نیز شیرینی بین شان تقسیم کردند. اسلم ریسانی در زمانی که هزاره های در کنار جنازه های شان پیر، جوان و طفل، زن و مرد در طول چهار روز در سرمای شدید زمستان تحصن نموده و فریاد عدالت خواهی را سر می دادند، در انگلیس بسر می برد و در پاسخ خبرنگاران می گفت، که  هزاره ها برای چه این قدر نگران اند، من اینبار برای شان دو لاری دستمال کاغذی می فرستم تا برای پاک کردن اشک شان از آن استفاده کنند و دستمال کم نیاورند.

     به هر حال اسلم ریسانی در طول زمامداری اش با آنکه چندین بار از طرف قوه قضاییه نا اهل شمرده شد نه شرمید و تا حتی زمانی که زنان هزاره پارلمانش را در پاسخ به نیشخند هایش چوری بندان کردند نیز همتی نکرد و فقط بر فساد اش ادامه داد. در نهایت بخاطر سهل انگاری، استبداد، فساد و نا اهلی، حکومت اسلم ریسانی ساقط شد. اگرچه عده ای از وزرای شریک در فسادش اینک نیز با تظاهرات ها و هرتال ها می خواهند حکومت وی را دوباره اعاده کنید، ولی برگشت وی دیگر امکان ناپذیر است. بخاطری که اینبار نه تنها هزاره ها در برابر وی اند، بلکه اکثر احزاب مطرح ملی و مذهبی دیگر بلوچستان نیز از وی به شدت متنفر و در مقابل آن قرار دارند.

     قابل یادآوریست که اگرچه بعضی اقدامات توسط گورنر فعلی در رابطه به امنیت شهر کویته گرفته شده است، اما اینک نیز هزاره های کویته در رابطه به امنیت آینده شان مطمین نیستند، زیرا هزاره های می دانند که در خط آتش اند و شرایط امنیت شان بدون شک وابسته به شرایط کلی منطقه و استراتیژی های بعضی نهاد های غیر مریی است، ولی با حذف شدن ریسانی حد اقل یکی از دلهره های شان که همانا غضب فوری خانه ها و دارایی های شان بود، فعلا زایل شده است.

منابع و مآخذ:

روزنامه قدرت و مشرق